ORGANİK TARIMIN ESASLARI VE UYGULANMASINA İLİŞKİN YÖNETMELİK
BİRİNCİ KISIM
Genel Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; ekolojik dengenin korunması, organik
tarımsal faaliyetlerin yürütülmesi, organik tarımsal üretimin ve pazarlamanın düzenlenmesi,
geliştirilmesi, yaygınlaştırılmasına ilişkin usul ve esasları belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; her türlü bitkisel, hayvansal ve su ürünleri
üretimi ile kullanılacak girdilerin organik tarım metoduna uygun olarak üretilmesi
veya temini, gıda veya yem olarak kullanılan mayalar, orman ve doğal alanlardan
organik tarım ilkelerine uygun olarak ürün toplanması, bu ürünlerin işlenmesi, ambalajlanması,
etiketlenmesi, depolanması, taşınması, pazarlanması, kontrolü, sertifikalandırılması,
denetimi ile cezai hükümlere ilişkin teknik ve idari hususları kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 1/12/2004 tarihli ve 5262 sayılı Organik Tarım
Kanununa dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Allopati (zıt tedavi yöntemi): Hastalığın zıttı olan maddeyi bünyeye vererek
yapılan tedaviyi,
b) (Değişik:RG-6/10/2011-28076) Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını,
c) Biyolojik mücadele: Bitkide zararlı, hastalık ve yabancı otlara karşı diğer canlı
organizmaların kullanılmasıyla, zararlı etmenin ekonomik zarar seviyesinin altında
tutulabilmesi için yapılan mücadeleyi,
ç) Biyoteknik yöntemler: Hedeflenen zararlı türlere karşı, tuzak ve tuzak sistemleri,
feromonlar, cezbediciler, uzaklaştırıcılar, böcek gelişme düzenleyicileri, beslenmeyi
ve yumurtlamayı engelleyiciler kullanılarak yapılan mücadeleyi,
d) Çalışma izni: Bu Yönetmeliğe göre çalışacak kontrolör, sertifiker ile yetkilendirilmiş
kuruluşlara Bakanlık tarafından verilen izni,
e) Çiftçi: Mal sahibi, kiracı, yarıcı veya ortakçı olarak devamlı veya en az bir
üretim dönemi veya yetiştirme devresinde tarımsal üretim yapan müteşebbisi,
f) Denetim: Organik tarım faaliyetlerinin, bu Yönetmeliğe uygun olarak yapılıp yapılmadığını
tespit etmek amacıyla, yetkilendirilmiş kuruluşlar, işletmeler ve müteşebbisler
ile kontrolör ve sertifikerlerin, Bakanlık veya Bakanlık tarafından denetim yetkisi
verilen kuruluşlarca yapılan her türlü denetimini,
g) Fitoterapi: Hastalıklardan korunma ve tedavi amacıyla bitkilerden yararlanmayı,
ğ) Geçiş süreci: Bu Yönetmelik hükümlerine göre faaliyete başlanmasından, ürünün
organik olarak sertifikalandırılmasına kadar geçen dönemi,
h) Genetik yapısı değiştirilmiş organizma (GDO): Modern biyoteknolojik yöntemler
kullanılmak suretiyle gen aktarılarak elde edilmiş, insan dışındaki canlı organizmayı,
ı) GDO ve ürünleri: Kısmen veya tamamen GDO’ lardan elde edilen, GDO içeren veya
GDO’ lardan oluşan ürünleri,
i) Homeopati: Benzerlerinin benzerleri ile tedavisini,
j) İşletme: Yetkilendirilmiş kuruluşun kontrolü altında, söz konusu kuruluşlarla
sözleşme yapılması suretiyle organik ürün üretilen, işlenen, depolanan ve pazarlanan
yerleri,
k) Kanun: Organik Tarım Kanununu,
l) Kapalı sistem: Karada veya bir gemi üzerinde üretimde kullanılan suyun büyük
bir kısmının çeşitli işlemlerden geçirildikten sonra tekrar kullanılarak enerjiye
dayalı su ürünleri yetiştiriciliği yapılan tesisi,
m) Komite: Organik Tarım Komitesini,
n) Kontrol kuruluşu: Organik ürünün veya girdinin, üretiminden tüketiciye ulaşıncaya
kadar olan tüm aşamalarını kontrol etmek üzere, Bakanlık tarafından yetki verilmiş
gerçek veya tüzel kişileri,
o) Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu: Organik ürünün veya girdinin, üretiminden
tüketiciye ulaşıncaya kadar olan tüm aşamalarını kontrol etmek ve sertifikalandırmak
üzere Bakanlık tarafından yetki verilmiş gerçek veya tüzel kişileri,
ö) Kontrol: Organik tarım faaliyetlerinin bu Yönetmeliğe uygun olarak yapılıp yapılmadığının
belirlenmesi, düzenli kayıtların tutulması, sonuçların rapor edilmesi, gerek görülmesi
halinde ürünün organik niteliğinin laboratuvar analizleri ile test edilmesini,
p) Kontrolör: Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu adına veya kontrol kuruluşu adına,
organik tarım faaliyetlerinin her aşamasının ilgili mevzuata göre uygulanmasını
kontrol etmek üzere, Bakanlık tarafından yetki verilmiş gerçek kişiyi,
r) Konvansiyonel tarım: Organik tarım faaliyetleri dışındaki tüm tarımsal faaliyetleri,
s) Konvansiyonel ürün: Konvansiyonel tarım metotları ile üretilmiş ürünü,
ş) Müteşebbis: Organik tarım faaliyeti yapan gerçek veya tüzel kişiyi,
t) Organik girdi: Organik tarım faaliyetlerinde kullanılan materyali,
u) Organik ürün: Organik tarım faaliyetleri esaslarına uygun olarak üretilmiş ham,
yarı mamul veya mamul haldeki sertifikalı ürünü,
ü) Organik bitkisel üretim: İnsan gıdası, hayvan yemi, bitki besleme, çoğaltım materyali
elde edilmesi, hammaddesini tarımdan alan sanayilere organik hammadde temini, tıbbi
ve bilimsel amaçlarla her aşaması bu Yönetmeliğe göre üretilen, yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından kontrol edilen ve sertifikalandırılan üretim faaliyetini,
v) Organik hayvansal üretim: Damızlık hayvan veya sperma kullanılarak hayvan üretilmesi,
hayvansal ürünlerden insan gıdası ile hayvan ve bitki besleme ürünleri üretilmesi,
hammaddesini tarımdan alan sanayilere ve bilimsel çalışmalara organik hammadde temini,
her aşaması bu Yönetmeliğe göre yetkilendirilmiş kuruluş tarafından kontrol edilen
ve sertifikalandırılan üretim faaliyetini,
y) Organik su ürünleri üretimi: Denizler, içsular ve çiftliklerde organik tarım
metotları kullanılarak balık, deniz yosunu, sünger, yumuşakça, kabuklu ve su memelileri
ile bunlardan imal edilen ürünlerden insan gıdası, stok takviyesi ve tarıma dayalı
sanayide kullanılacak hammadde temini, sportif, tıbbi ve bilimsel amaçlarla her
aşaması bu Yönetmeliğe göre yetkilendirilmiş kuruluşun denetiminde kontrol edilen
ve sertifikalandırılan üretim faaliyetlerini,
z) Organik Tarım Bilgi Sistemi (OTBİS): Organik tarım yapan müteşebbis, arazi, ürün,
hayvansal üretim, su ürünleri üretimi ve sertifika bilgilerinin bulunduğu Bakanlıkça
oluşturulan veri tabanını,
aa) Organik tarım faaliyetleri: Toprak, su, bitki, hayvan ve doğal kaynaklar kullanılarak
organik ürün veya girdi üretilmesi ya da yetiştirilmesi, doğal alan ve kaynaklardan
ürün toplanması, hasat, kesim, işleme, tasnif, ambalajlama, etiketleme, muhafaza,
depolama, taşıma, pazarlama, ithalat, ihracat ile ürün veya girdinin tüketiciye
ulaşıncaya kadar olan diğer işlemlerini,
bb) Organik tarım metodu: Organik tarım uygulamaları esnasında yapılması gereken
bilimsel ve teknik uygulamaların tamamını veya bölümlerin her birini,
cc) Organik ürün etiketi: Organik ürün veya ambalajı üzerinde yer alan, ürünü tanıtan
veya içindekini belirten herhangi bir kelime, detay, ticari marka, tescilli marka,
paket üzerinde yer alan resim, sembol, doküman, ilan, tabela veya tasma gibi her
türlü yazılı ve basılı bilgi ve materyali,
çç) Organik ürün logosu: Bu Yönetmeliğin Ek-10 bölümünde yer alan basılı işaretleri,
dd) Polikültür: Su ürünleri üretimi çerçevesinde, genellikle farklı besin zinciri
basamağından gelen iki veya daha fazla türün aynı kültür biriminde yetiştirilmesini,
ee) Sertifika: Bütün kontrol yöntemlerinin uygulanması sonucu işletmenin, organik
ürünün ve organik girdinin mevzuata uygun olduğunu gösteren belgeyi,
ff) Sertifikasyon: Bütün kontrol yöntemlerinin uygulanması sonucu işletmenin, organik
ürünün ve girdinin mevzuata uygun olarak belgelendirilmesini,
gg) Sertifiker: Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu veya sertifikasyon kuruluşu adına,
kontrolü tamamlanmış ürünün veya girdinin organik olduğunu onaylamak üzere, Bakanlık
tarafından yetki verilmiş gerçek kişiyi,
ğğ) Sertifikasyon kuruluşu: Tüm kontrolleri tamamlanmış organik ürün veya girdiyi,
kontrol kuruluşunun yaptığı kontrol ve bu kontrole ilişkin bilgi ve belgeler ile
gerek duyulan hallerde yaptıracağı analizlere dayanarak sertifikalandırmak üzere
Bakanlık tarafından yetki verilmiş gerçek veya tüzel kişileri,
hh) Stoklama yoğunluğu: Su ürünleri yetiştiriciliğinde, suyun metrekare veya metreküpü
başına stoklanan canlı ağırlığı veya adedini,
ıı) Topraksız tarım: Bitki köklerinin mineral besinli bir solüsyon içinde olduğu
ya da besin solüsyonu eklenmiş perlit, çakıl ya da mineral yün gibi etkisiz bir
ortam içinde büyütülmesi yöntemini,
ii) (Mülga:RG-22/7/2015-29422)
jj) Üretim birimi: Üretimde kullanılan, arazi parselleri, otlaklar, gezinti alanları,
hayvan barınakları, su ürünleri üretim yerleri ve sistemleri, tarımsal ürünler ile
hammaddeler ve girdilerin depolanması için kullanılacak tesisleri,
kk) Üretim döngüsü: Su ürünleri yetiştiriciliğinde, yetiştirilen türün yaşam aşamasının
en başından ürün alınmasına kadarki yaşam süresini,
ll) Veteriner tıbbi ürün: Hayvana uygulanmak ya da hayvan için kullanılmak amacıyla
tüm üretim aşamalarından geçerek kullanıma hazır hâle getirilmiş etkin madde ihtiva
eden ürünleri ve veteriner biyolojik ürünlerini,
mm) Veteriner biyolojik ürünleri: Hayvanlarda aktif veya pasif bağışıklık oluşturmak,
bağışıklığın seviyesini ölçmek veya hastalık teşhisi için hazırlanmış aşı, serum
gibi ürünler ile teşhis kitlerini,
nn) Yenilenebilir kaynaklardan gelen enerji: Rüzgâr, güneş, jeotermal, dalga, gel-git,
hidroenerji, atık depolama alanı gazı, kanalizasyon arıtma tesisi gazı ve
biyogazları gibi yenilenebilir fosil dışı enerji kaynaklarını,
oo) Yetkilendirilmiş kuruluş: Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu, kontrol kuruluşu
veya sertifikasyon kuruluşu olarak Bakanlık tarafından yetki verilmiş gerçek veya
tüzel kişileri,
öö) (Ek:RG-14/8/2012-28384) (Mülga:RG-22/7/2015-29422)
pp) (Ek:RG-14/8/2012-28384) (Mülga:RG-22/7/2015-29422)
rr) (Ek:RG-15/2/2014-28914)(3)(Mülga:RG-22/7/2015-29422)
ss) (Ek:RG-15/2/2014-28914)(3)(Mülga:RG-22/7/2015-29422)
şş)(Ek:RG-22/7/2015-29422) Bakanlık kayıt sistemleri: Bitkisel üretim, hayvancılık
ve su ürünleri yetiştiricilik faaliyetleri ile işletmeyi kayıt altına almak üzere
Bakanlık tarafından oluşturulan ilgili kayıt sistemlerini,
tt)(Ek:RG-22/7/2015-29422) İl/ilçe müdürlüğü: İl/İlçe Gıda Tarım ve Hayvancılık
Müdürlüğünü,
ifade eder.
İKİNCİ KISIM
Organik Tarımın Esasları
BİRİNCİ BÖLÜM
Organik Tarım Faaliyetine Göre Genel Üretim
Organik tarımın genel kuralları
MADDE 5 – (1) Organik tarımın genel kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Bu Yönetmelikte belirtilen kurallara uymak kaydıyla tüm ülke sathında organik
tarım metodu uygulanabilir. Müteşebbis, çevresel kirlilik riski bulunan alanlarda
bulaşma riskini değerlendirir ve gerekli tedbirleri alır. Alınan tedbirlerin yeterliliğine
yetkilendirilmiş kuruluş tarafından kontroller sırasında karar verilir.
b) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Organik tarım faaliyetleri, müteşebbis ile
yetkilendirilmiş kuruluş arasında imzalanan sözleşmeye dayalı olarak yürütülür.
Bu sözleşme; tarımsal faaliyetin bu Yönetmelik hükümlerine göre yapılacağını belirleyen
yazılı anlaşmayı ifade eder. (Değişik cümle:RG-22/7/2015-29422) Yetkilendirilmiş
kuruluş sözleşme yaptığı müteşebbis ile ilgili bilgileri kırk beş gün içerisinde
OTBİS’e kaydeder.
c) Konvansiyonel üretimde kullanılan binalar, alet ve ekipmanlar temizlenip dezenfekte
edildikten sonra organik üretimde kullanılır.
ç) Organik tarım faaliyetlerinin tüm aşamaları kayıt altına alınarak izlenebilirlik
temin edilir.
d) Kısmen veya tamamen GDO’ lardan elde edilen, GDO içeren veya GDO’ lardan oluşan
gıda, yem, gıda katkı maddesi, bitki koruma ürünleri, gübreler, toprak düzenleyiciler,
tohumlar, mikroorganizmalar, hayvan sağlığı için kullanılan ürünler ve hayvanlar
organik tarımda kullanılamaz.
e) Gıda ve yem olmayan organik dışı ürünleri kullanan müteşebbisler, satıcıdan tedarik
edilen ürünün GDO’ lardan ya da GDO’ lar tarafından üretilmiş ürünlerden üretilmediğini
bu Yönetmeliğin Ek-12’ sinde yer alan Satıcı Beyannamesi ile teyit edilmesini sağlamak
zorundadır.
f) Tamamen organik üretim yapılmayan çiftlikler, birbirinden açık bir şekilde ayrılmış
bölümlere veya su ürünü üretim alanlarına bölünebilirler. Bu alanlarda; hayvancılık
yapılıyorsa birbirinden farklı türler bulunur. Su ürünleri üretimi söz konusu ise,
üretim alanları arasında fiziksel ayrımın olması kaydıyla aynı türler bulunabilir.
Bitkisel üretim söz konusu olduğunda, birbirinden kolayca ayrılabilen çeşitler bulunmalıdır.
g) Bir çiftliğin bütün bölümlerinin organik üretim için kullanılmadığı yerlerde,
müteşebbis organik birimler için kullanılan araziyi, organik birimler tarafından
üretilen hayvanları ve ürünleri, organik olmayan birimler için kullanılan ya da
bunlar tarafından üretilen ürünlerden ayırır ve bu ayrımı gösterecek kayıtları düzgün
bir şekilde tutar.
ğ) Organik tarımda yenilenemez kaynakların ve çiftlik dışı girdilerin kullanımı
minimum düzeyde tutulur.
h) Bitkisel ve hayvansal orijinli ürünlerin ve atıkların tarımsal faaliyette girdi
olarak kullanmak üzere geri dönüştürülmesi sağlanır.
ı) Organik tarımsal üretim ile ilgili kararlarda yerel ve bölgesel ekolojik dengenin
dikkate alınması gerekir.
Organik tarıma başlama
MADDE 6 – (1) Organik tarıma başlama kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) (Değişik:RG-22/7/2015-29422) Organik tarım faaliyetinde bulunmak isteyen
ve faaliyet alanına göre Bakanlık ilgili kayıt sistemine kayıtlı olan müteşebbis,
aşağıda yer alan bilgi ve belgeler ile kontrol ve sertifikasyon kuruluşuna veya
kontrol kuruluşuna başvurur.
1) Müteşebbisin adı, adresi, T.C. kimlik numarası ile varsa vergi numarası, yabancı
gerçek kişilerde ise yabancı kimlik numarasını içeren kimlik bilgi ve belgeleri,
2) İşletmenin yeri ve konumuna dair bilgiler,
3) Gıda işletmeleri için 17/12/2011 tarihli ve 28145 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Gıda İşletmelerinin Kayıt ve Onay İşlemlerine Dair Yönetmelik hükümleri gereğince
İşletme Kayıt Belgesi veya İşletme Onay Belgesi,
4) Yem işletmeleri için 27/12/2011 tarihli ve 28155 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Yem Hijyeni Yönetmeliği gereğince İşletme Kayıt Belgesi veya İşletme Onay Belgesi,
5) Su ürünleri yetiştiriciliği için Su Ürünleri Yetiştiricilik Belgesi ve/veya Su
Ürünleri Kuluçkahane Belgesi.
b) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Organik tarım faaliyetinde bulunmak isteyen
müteşebbis, başvurduğu yetkilendirilmiş kuruluş ile sözleşme yapar. Müteşebbis,
organik tarım faaliyetini bireysel olarak yapabildiği gibi, üretici grubu ile de
yapabilir. Üretici grubu, organik tarım faaliyetini tüzel kişilik altında yapabilir.
Müteşebbis, organik tarım faaliyetini üretici grubu ile yapıyorsa her bir üretici
ile sözleşme imzalamak zorundadır. Bu durumda müteşebbis, üretici grubu adına yetkilendirilmiş
kuruluş ile sözleşme yapar. Üretici grubu içinde yer alan çiftçiler, müteşebbis
olarak değerlendirilir ve bir kod verilerek kayıt altına alınır. Müteşebbis; aracı
tüccar, depolama, işleme ve benzeri fason hizmetleri yaptırdığı gerçek veya tüzel
kişiler ile de sözleşme yapar. Fason üretim yapan işletmeler de organik tarım kontrol
sistemine dâhildir. (Ek cümle:RG-22/7/2015-29422) Üretici grubunun oluşturulması
ve faaliyetleri ile ilgili usul ve esaslar Bakanlıkça çıkarılacak tebliğ ile belirlenir.
c) Yetkilendirilmiş kuruluş ile sözleşme imzalamış olan orman ve doğal alanlardan
ürün toplayacak müteşebbis, ürün toplamadan önce, bu alanların mülkiyetinin veya
kullanma hakkının ait olduğu makamdan yazılı izin alır.
ç) Su ürünleri üretimi yapacak müteşebbis Bakanlıktan yetiştiricilik için izin alır.
Bakanlıktan yetiştiricilik izni alan müteşebbisler organik su ürünleri üretimi yapabilir.
Organik su ürünleri üretimi yapacak müteşebbis, kamuya ait alanda üretim yapacaksa,
ilgili kurumdan alınacak yazılı izin ile yetkilendirilmiş kuruluşa başvurarak sözleşme
imzalar.
d) Yetkilendirilmiş kuruluş, her bir üretim aşaması için, ayrı ayrı sözleşme yapabileceği
gibi, her faaliyeti ayrı ayrı belirtmek kaydıyla tek bir sözleşme de yapabilir.
Yetkilendirilmiş kuruluş, müteşebbise ister bağımsız, ister üretici grubu dâhilinde
olsun, Bakanlıkça hazırlanacak ve yetkilendirilmiş kuruluşlara bildirilecek
kodlama sistemine göre, bir kod numarası verir.
Geçiş süreci ile ilgili işlemler
MADDE 7 – (1) Organik tarımda geçiş süreci ile ilgili kurallar aşağıda belirtilmiştir.
a) Organik tarım faaliyeti yapılan alanlar, hayvanlar, arılar ve su ürünleri geçiş
sürecine alınır. Bitkisel üretimde organik tarıma başlanmasından on iki ay sonra
elde edilen ürünler geçiş süreci ürünü olarak değerlendirilir. Geçiş süreci ürünü,
"Organik tarım geçiş süreci ürünüdür" etiketiyle pazarlanır. (Değişik cümle:RG-22/7/2015-29422)
Ancak, geçiş sürecinde bulunan hayvanlardan elde edilen ürünler geçiş süreci
ürünü olarak pazarlanamaz, reklam ve etiketlerinde organik tarımı çağrıştıran ifadeler
kullanılamaz.
b) Organik tarım geçiş süreci kapsamında bu Yönetmelikteki tüm kurallar uygulanır.
c) Kısmen organik tarım yapılan ya da organik tarıma geçiş sürecinde bulunan bir
çiftlik ya da üretim biriminde, çiftçi organik olarak üretilen ürünler ile geçiş
süreci ürünleri ve hayvanları birbirinden ayırt edilebilecek şekilde tutar ve bu
ayrımı gösterecek kayıtlara sahip olur.
İKİNCİ BÖLÜM
Organik Tarım Metoduyla Bitkisel Üretim, Mantar ve Maya Üretimi
Organik bitkisel üretim kuralları
MADDE 8 – (1) Organik bitkisel üretim kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Organik bitkisel üretimde toprağın biyoçeşitliliğini geliştiren, toprağın organik
maddesini koruyan veya artıran, toprağı sıkıştırmayan ve erozyonu engelleyen toprak
işleme teknikleri kullanılır. Organik tarımda kullanılan üretim teknikleri çevre
kirliliğini engellemeli veya minimuma indirmelidir.
b) (Değişik:RG-15/2/2014-28914)(3) Organik olarak değerlendirilecek
bitkisel ürünler için, tek yıllık bitkilerde ekim tarihinden itibaren en az iki
yıl, mera ve yem bitkilerinde yem olarak kullanılmasından önce en az iki yıl, yem
bitkisi dışındaki çok yıllık bitkilerde ise ilk organik ürün hasadından önce üç
yıllık geçiş sürecinin uygulanması gerekir.
c) Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu veya kontrol kuruluşu; arazinin önceki yıllardaki
kullanım durumu, yapılan uygulamalar, bölgedeki genel durum ve yetiştirilen ürünler,
risk durumları, konu ile ilgili müteşebbis kayıtları ve raporlarının incelenmesi
neticesinde geçiş sürecini uzatabilir ya da kısaltabilir. Müteşebbis tarafından
organik tarım yapılacak alan bu Yönetmeliğin Ek-1 ve Ek-2 bölümlerinde yer alan
girdiler dışındaki girdilerin geriye dönük olarak en az üç yıl kullanılmadığını
resmi kurum ve kuruluşlardan alınacak belge ile belgelendirilmesi halinde yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından geçiş süreci maksimum bir yıl kısaltılabilir. Geçiş süreci, tek
yıllık bitkilerde 12 ay, çok yıllık bitkilerde 24 aydan daha az uygulanamaz.
ç) Bir işletmede, organik tarım metodu ile üretilen ürün ile aynı tür ve çeşitten
olan ya da bu ürünlerden kolaylıkla ayırt edilemeyen konvansiyonel ürünler bir arada
üretilemez. Ancak;
1) Çok yıllık bitkilerin üretilmesi durumunda;
Müteşebbisin, işletmenin tamamını en geç beş yıllık plan dâhilinde organik üretime
geçireceğini taahhütte bulunması,
Her birimden hasat edilen ürünlerin ayrı ayrı yerlerde tutulmasını sağlayacak önlemlerin
alınması,
Yetkilendirilmiş kuruluşun, ürünlerden her birinin hasadından en az 48 saat önce
haberdar edilmesi,
Müteşebbisin, hasadın tamamlanmasından hemen sonra, elde edilen ürünlerin kesin
miktarı ile ayırt edici özellikleri konusunda yetkilendirilmiş kuruluşu bilgilendirmesi
ve bu ürünlerin diğerlerinden ayrı tutulması için gerekli önlemlerin alındığını
teyit etmesi hallerinde,
bu alt bendin birinci paragrafında belirtilen geçiş dönemi planı ve müteşebbis tarafından
taahhüt edilen önlemler yetkilendirilmiş kuruluş tarafından onaylanır ve geçiş planı
her yıl teyit edilir.
2) Tarımsal araştırma yapılması düşünülen alanlar, resmi eğitime yönelik kullanılan
alanlar ile tohum, vegetatif üretim materyalleri ve transplantasyon materyallerinin
üretileceği durumlarda (1) numaralı alt bendin ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci
paragrafında yer alan koşulların karşılanması durumunda,
3) Otlakların otlama amacıyla kullanılması durumunda.
Yukarıda belirtilen durumlarda, aynı ürünün organik ve konvansiyonel üretiminin
aynı işletmede yapılmasına izin verilir.
d) Bitkisel üretimde bina ve tesislerin temizliği ve dezenfeksiyonu için ülkemiz
tarımsal üretiminde genel olarak bu amaçla kullanımına izin verilen girdiler kullanılır.
e) Organik tarımda, topraksız tarıma izin verilmez.
Toprak koruma, hazırlama ve gübreleme
MADDE 9 – (1) Organik tarımda toprak verimliliği, sürdürülebilirliği, biyoçeşitliliğin
korunması ve geliştirilmesi, toprak erozyonu ve sıkışmasının önlenmesi ve toprak
ekosistemi aracılığıyla bitkilerin beslenmesi esastır. Organik bitkisel üretimde
toprak koruma, hazırlama ve gübreleme kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Yetkilendirilmiş kuruluşça yapılan kontrollerde, müteşebbis tarafından arazide
yeterli toprak koruma tedbirlerinin alınıp alınmadığına karar verilir.
b) Organik bitkisel üretimde, gereksiz ve toprakta erozyona neden olacak şekilde
toprak işleme yapılamaz.
c) Toprağın verimliliği ve biyolojik aktivitesi aşağıda belirtilen yöntemlerle sağlanır.
1) Çok yıllık ekim nöbeti programı içerisinde baklagil ve derin köklü bitkilerin
yetiştirilmesi sağlanır veya yeşil gübreleme yapılır.
2) Organik üretimden gelen hayvan gübresi ya da organik materyallerin tercihen her
ikisinin de kompost edilmiş olarak kullanılmasına izin verilir. Tarımsal kaynaklı
azotun su kirliliğine neden olmasını önlemek amacıyla, organik bitkisel üretimde
kullanılacak toplam hayvan gübresi miktarı 170 kg/N/ha/yılı geçemez. Bu limit sadece;
çiftlik gübresi, kurutulmuş çiftlik gübresi, kurutulmuş kanatlı gübresi, kompost
edilmiş hayvan dışkısı, kanatlı gübresi dâhil, kompost edilmiş çiftlik gübresi ve
sıvı hayvan dışkısı kullanımında uygulanır.
3) Biyodinamik preparatların kullanımına izin verilir.
4) Kimyasal yöntemlerle elde edilmiş azotlu gübreler kullanılamaz.
ç) Organik bitkisel üretim yapılacak alanlarda, (c) bendindeki önlemlere rağmen
yeterli toprak verimliliği ve biyolojik aktivitenin sağlanamaması halinde, bu Yönetmeliğin
Ek-1’inde yer alan Organik Tarımda Kullanılacak Gübreler, Toprak İyileştiriciler
ve Besin Maddeleri kullanılır. Bu kapsamda ürün kullanılmasının gerekli olduğuna
dair kayıtların müteşebbis tarafından tutulması gerekir.
d) Kompost aktivitasyonu için, genetiği değiştirilmemiş uygun bitki bazlı preparatlar
veya mikroorganizma preparatları kullanılır.
e) Toprak koşulları ile topraktaki veya bitkideki besin maddelerinin yararlılığının
artırılması için ülkemiz tarımsal üretiminde genel olarak kullanımına izin verilen
genetiği değiştirilmemiş mikroorganizma preparatları kullanılır.
f) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Organik gübre ve toprak iyileştiricilerin
üretimi ve ithalatı için Bakanlıktan izin alınır. Bu izinlerden sonra, organik tarımda
kullanılacak organik gübre ve toprak iyileştiricileri için müteşebbis tarafından
yetkilendirilmiş kuruluşa başvurularak (Mülga ibare:RG-22/7/2015-29422) (…)
sertifika alınır.
Ekim ve dikim
MADDE 10 – (1) Organik bitkisel üretimde ekim ve dikim kuralları aşağıda
belirtilmiştir.
a) Organik tarımsal çoğaltım materyallerinin özellikleri aşağıdaki şekilde olmalıdır.
1) Tohum; genetik olarak yapısı değiştirilmemiş, döllenmiş hücre çekirdeği içindeki
DNA dizilimine dışarıdan müdahale edilmemiş, sentetik pestisitler, radyasyon veya
mikrodalga ile muamele görmemiş biyolojik özellikte ve bu Yönetmelik hükümlerine
uygun olarak üretilmiş olmalıdır.
2) Fide; organik tohum veya ana bitkiden elde edilmiş ve bu Yönetmelik hükümlerine
uygun olarak üretilmiş olmalıdır.
3) Fidan ve anaç; organik materyallerden elde edilmiş ve bu Yönetmelik hükümlerine
uygun olarak üretilmiş olmalıdır.
b) Tohum ve vejetatif çoğaltım materyali üretiminin haricinde, organik bitkisel
üretimde kullanılacak tohum ve çoğaltım materyalleri organik tarım metoduyla üretilmiş
olmalıdır. Bu amaçla kullanılacak materyalin tohum olması halinde ana bitki, çoğaltım
materyali olmasında ise ebeveyn bitki en az bir nesil, çok yıllık bitki olması halinde
ise iki üretim sezonu süresince bu Yönetmelik hükümlerine göre üretilmiş olmalıdır.
c) Organik tohum ve vejetatif çoğaltım materyalinin piyasada bulunmaması halinde,
aşağıda belirtilen kurallara uymak koşulu ile fide dışında organik üretim metoduyla
elde edilemeyen tohum ve vejetatif çoğaltım materyallerinin kullanımına izin verilir.
Bu amaçla;
1) Öncelikle organik tarıma geçiş sürecindeki üretim biriminden alınmış tohum veya
vejetatif çoğaltım materyali kullanımına izin verilir.
2) Tohum veya vejetatif çoğaltım materyalinin organik veya geçiş sürecindeki üretim
biriminden sağlanmasının mümkün olmadığı hallerde; konvansiyonel tohum ya da vejetatif
çoğaltım materyalinin kullanımına izin verilir.
3) Konvansiyonel tohum ya da tohumluk patatesin kullanılacağı alanlarda Devlet tarafından
zirai karantina amaçlı kimyasal uygulama zorunluluğu yoksa bu Yönetmeliğin Ek-2’
sinde yer alan ürünler dışında bitki koruma ürünleri ile muamele edilmemiş konvansiyonel
tohum ya da tohumluk patates kullanılır.
4) İzinler ürünün ekiminden önce verilir.
5) İzinler yalnızca bir defalık ve bir mevsim için verilir. İzini veren yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından izin verilen tohum ve tohumluk patates miktarları kaydedilir.
6) Müteşebbis tarafından organik tohum veya tohumluk patatesin ülke içerisinde yeterli
miktarda bulunmadığı belgelendirilir.
ç) Organik tarımda GDO’lu çoğaltım materyalleri kullanılamaz.
Bitki koruma
MADDE 11 – (1) Organik üretimde bitki koruma kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Hastalık, zararlı ve yabancı otların mücadelesinde aşağıdaki hususlar dikkate
alınır.
1) Hastalık ve zararlılara dayanıklı tür ve çeşit seçimi yapılır.
2) Uygun ekim nöbeti hazırlanır.
3) Uygun toprak işleme yöntemleri uygulanır.
4) Kültürel, biyolojik ve biyoteknik mücadele metotları uygulanır.
b) Bitki hastalık, zararlıları ve nematodlar ile yabancı otlara karşı yukarıda
belirtilen hususların uygulanamaması veya yetersiz kalması halinde bu Yönetmeliğin
Ek-2 bölümünde belirtilen girdiler kullanılır. Bu kapsamda ürün kullanılmasının
gerekli olduğuna dair belgelerin kaydının müteşebbis tarafından tutulması gerekir.
c) Tuzak ve yayıcılarda kullanılan ürünler için, feromon yayıcılar hariç, tuzak
ve/veya yayıcılar bu maddelerin doğaya salınmasını ve yetiştirilen ürünle temasını
engelleyecek şekilde olur. Tuzaklar kullanıldıktan sonra toplanır ve imha edilir.
ç)(Değişik:RG-22/7/2015-29422) Organik tarımda kullanılmasına izin verilen
bitki koruma ürünlerinin onayında 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri,
Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu ve bu Kanuna dayanan ilgili mevzuat hükümleri
geçerlidir. Bitki koruma ürünlerinin organik tarımda kullanılmak üzere piyasaya
arzında sertifika düzenlenir. Söz konusu bitki koruma ürünlerinin uygulanmasında
3/12/2014 tarihli ve 29194 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bitki Koruma Ürünlerinin
Önerilmesi, Uygulanması ve Kayıt İşlemleri Hakkında Yönetmeliğin 5 inci maddesi
ile dördüncü bölümü hükümleri dikkate alınır.
d) (Mülga:RG-22/7/2015-29422)
Sulama
MADDE 12 – (1) Organik bitkisel üretim sulama kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Sanayi ve şehir atık suları ile drenaj sisteminden elde edilen drenaj suları
organik tarımda kullanılamaz, gerekli hallerde suyun uygunluğuna yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından yapılacak kontrollerde karar verilir.
b) Sulama suyu çevre kirliliğine yol açmamalıdır.
c) Sulama, toprak yapısında bozulmaya ve erozyona yol açmamalıdır.
Hasat
MADDE 13 – (1) Organik bitkisel üretimde hasat kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Organik ürünlerin hasadında kullanılan teknik araç ve gereçlerin ekolojik tahribat
ve kirlilik oluşturmaması gerekir.
b) Elle toplama materyalleri ürünün organikliğini bozmayacak yapıda olmalıdır. Toplama
materyalleri hijyenik olmalıdır.
c) Müteşebbislerin organik olmayan ürünlerle olası karışma ve değişmelere karşı
gerekli önlemleri almaları ve organik ürünlerin tanımlanmasını sağlamaları durumunda,
organik ve organik olmayan ürünleri aynı zamanda hasat edebilirler. Müteşebbis ürünlerin
hasat günleri, saatleri, devreleri, kabul tarih ve zaman bilgilerine ait kayıtları
tutar ve yetkilendirilmiş kuruluşa verir.
ç) Ormanlar, doğal alanlar ve tarımsal alanlarda doğal olarak yetişen yenilebilir
bitki ve kısımlarının toplanmasında aşağıdaki hususlara uyulur.
1) Toplama alanı, toplama işleminin üç yıl öncesine kadar bu Yönetmeliğin Ek-1 ve
Ek-2’ sinde yer alan ürünler dışındaki ürünlerle muamele edilmemiş olmalıdır.
2) Toplama alanı son iki yıl içinde yangın geçirmemiş olmalıdır.
3) Toplama alanındaki doğal yaşam dengesinin ve türlerin korunması sağlanır.
4) Doğadan toplanan ürünlerde geçiş süreci uygulanmaz.
Organik mantar üretimi
MADDE 14 – (1) Organik mantar üretiminde; kompost yapımında aşağıdaki bileşenleri
içeren karışımlar kullanılır.
a) Bu Yönetmeliğin Ek-1 bölümünde yer alan organik tarım metoduyla üretim yapılan
işletmeden gelen çiftlik gübresi ve hayvan dışkısı, söz konusu gübrelerin bulunamadığı
durumlarda ise, kompostlamadan önceki kaplama materyali ve su hariç toplam içeriğin
% 25’ ini geçmeyecek oranda bu kısımdaki gerekleri karşılayan çiftlik gübresi ve
hayvan dışkısı,
b) Organik üretim metoduna göre üretim yapılan arazilerden elde edilen saman benzeri
tarımsal kaynaklı ürünler,
c) Kimyasal olarak muamele görmemiş torf,
ç) Kesildikten sonra kimyasal muamele görmemiş odun,
d) Doğal yapısındaki toprak ve sulama suyu özelliğindeki su,
e) Bu Yönetmeliğin Ek-1 bölümünde kullanımına izin verilen mineral maddeler.
Organik maya üretimi
MADDE 15 – (1) Organik maya üretiminde aşağıdaki kurallara uyulur.
a) Organik maya üretimi, imalatı ve formulasyonunda; gıdaların işlenmesinde kullanılan
mikroorganizmalar, enzimler, içme suyu ve tuz (sodyum klorit ve potasyum klorit)
kullanılır. Diğer ürün ve maddeler ancak bu Yönetmelik hükümlerine göre üretilmiş
ve onaylanmışsa kullanılabilir.
b) Organik maya organik gıda ve yem içinde, organik olmayan maya ile birlikte bulunmamalıdır.
Müteşebbis organik üretimden maya özütü veya otolizat elde edemediği durumlarda,
organik maya üretimi için substrata %5’e kadar (kuru madde olarak) organik olmayan
maya özütü veya otolizat ilave edilmesine müsaade edilir.
(2) Organik maya üretiminde bu Yönetmeliğin Ek-8’inin 3 üncü bölümünde yer alan
maya ve maya ürünlerinin üretilmesi için yardımcı maddeler, normalde gıdaların işlenmesinde
kullanılan mikroorganizma ve enzim preparatları ile içme suyu ve tuz kullanılır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Organik Tarım Metoduyla Hayvansal Üretim
Organik hayvansal üretim kuralları
MADDE 16 – (1) Organik hayvansal üretim kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Damızlık veya üretime yönelik organik hayvancılıkta, çevre koşullarına adaptasyon
kabiliyeti yüksek olan ve hastalıklara dayanıklı ırklar seçilir. Bunun için o bölgeye
adapte olmuş yerli ırklar ve melezlerine öncelik verilir.
b) Organik işletmelerden getirilen ve tamamen organik yemlerle beslenilen, genetik
yapısı değiştirilmemiş, çevreye, iklim koşullarına ve hastalıklara dayanıklı hayvanlar
damızlık olarak kullanılır.
c) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Organik hayvan yetiştiriciliğinde üremede
doğal yöntemler kullanılır. Bununla birlikte suni tohumlamaya da izin verilir. Klonlama
ve embriyo transferi gibi metotlar kullanılmaz.
ç) Hayvanlar, meralara veya açık hava gezinti alanlarına veya açık alanlara erişebilmelidir.
Meralarda ve açık alanlarda birim alan başına düşen hayvan sayısı, üretim birimindeki
bitkisel üretime yeterli hayvan gübresi sağlayabilecek şekilde sınırlı olmalıdır.
Hayvan yoğunluğu yayılan azot miktarı bakımından, kullanılan tarımsal alanda 170
kg/N/ha /yıl’ı aşamayacak sayıda belirlenir. Bu miktar aşıldığında, müteşebbisin
aynı bölgede başka bir alan edinmesi veya yetkilendirilmiş kuruluşun bilgisi dâhilinde
komşu işletmelerden bu olanağı sağlaması gereklidir. Yetkilendirilmiş kuruluş çevre
koruma maksadıyla hayvan yoğunluğunu azaltabilir.
d) Aynı üretim biriminde bulunan tüm hayvanlar, bu Yönetmelik hükümlerine göre yetiştirilir.
Ancak, konvansiyonel olarak yetiştirilen hayvanlar, yetiştirildikleri barınakların
ve arazilerin organik olarak yetiştirme yapılan birimlerden açıkça ayrı olması ve
ayrı türlerin bulunması şartıyla aynı işletmede bulunabilirler.
e) Aşağıdaki koşulların sağlanması halinde organik yetiştirilen hayvanlar,
konvansiyonel yetiştirilen hayvanlarla ortak alanlarda otlatılabilir.
1) Alanlar, en az üç yıl bu Yönetmelikte izin verilmeyen ürünlerle muamele görmemiş
olmalıdır.
2) Konvansiyonel olarak yetiştirilmiş aynı tür hayvanlar, organik olarak yetiştirilen
hayvanlar ile aynı anda merada olmamalıdır.
3) Organik hayvansal ürünlerin, konvansiyonel ürünlerden ayırt edilememesi durumunda
bu ürünler organik olarak değerlendirilemez.
f) Bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak yetiştirilen hayvanlar aşağıdaki hususların
bulunması şartıyla konvansiyonel yetiştirilen hayvanlarla farklı zamanlarda ortak
arazilerde otlatılabilir.
1) Araziler geçiş sürecini tamamlamış olmalıdır.
2) Bu Yönetmelik hükümlerine göre yetiştirilmemiş hayvanlar, ekstansif üretimden
gelmiş olmalıdır.
3) Organik hayvan yetiştiriciliğinden elde edilen ürünler; ortak arazileri kullanan
ve bu Yönetmelik hükümlerine göre yetiştirilmeyen hayvanlarla aynı anda otlatılmadıkları,
bir kontrol ve sertifikasyon kuruluşu veya kontrol kuruluşunca onaylanmadıkça organik
olarak kabul edilemez.
g) Organik yem bitkileri üretimi yapılacak arazi, aşağıdaki hükümlere göre geçiş
sürecine alınır;
1) Organik hayvansal üretim yapılacak arazi ve otlaklar iki yıllık geçiş sürecine
alınır.
2) Otobur olmayan hayvanlar tarafından kullanılan otlaklar, açık barınaklar ve gezinti
alanları için geçiş süresi bir yıla indirilir. Söz konusu araziler bu Yönetmelik
ekinde izin verilen ürünlerden başka ürünlerle işlem görmediyse geçiş süresi yetkilendirilmiş
kuruluşlarca 6 aya indirilir.
3) Bu fıkranın (f) bendi ile 17 nci maddenin birinci fıkrasının (c) bendi istisna
olarak hayvansal üretim birimi, mera ve yem üretimi için kullanılan araziler ile
birlikte işletmenin tamamının eş zamanlı olarak organik üretime geçirilmesi söz
konusu olduğunda aşağıdaki koşulların sağlanması kaydıyla geçiş süreci 24 aya indirilebilir.
Bu istisna işletmenin mevcut olan hayvanlarına, yavrularına ve geçiş süreci başlamadan
önce aynı zamanda yem üretimi için kullanılan araziler ve meralar için uygulanır.
Hayvanlar üretim biriminden elde edilen ürünler ile beslenmelidir.
ğ) Hayvansal üretimde geçiş süreci;
1) Et üretiminde; büyükbaş hayvanlar için 12 ay, küçükbaş hayvanlar ve domuzlar
için 6 aydır. Ancak organik süt sığırcılığı işletmelerinde sürüden et amaçlı ayrılacak
hayvanlar için bu süre yaşam süresinin 3/4’ü dür.
2) Süt üretimi için yetiştirilen hayvanlar için 6 aydır.
3) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Et üretimine yönelik kanatlılarda üç günlük
yaştan küçük olmak kaydıyla on hafta, yumurta üretimine yönelik kanatlılarda ise
altı haftadır.
h) Entansif üretimde kullanılan bazı damızlık veya ırklara ilişkin özel hastalık
ve sağlık problemleri olmayanlar damızlık olarak kullanılır.
ı) Bir sürü ilk kez oluşturulurken organik olarak yetiştirilmiş hayvanlar yeterli
sayıda olmadığında, konvansiyonel yetiştirilmiş hayvanlar aşağıdaki hususlara uyulmak
şartıyla organik hayvancılıkta kullanılır:
1) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Etlik ve yumurtacı civcivler, geldikleri
çiftlikten ayrıldıklarında üç günlük yaştan küçük olmalıdır.
2) Buzağılar ve taylar sütten kesilir kesilmez bu Yönetmelik hükümlerine göre yetiştirilir
ve her koşulda 6 aylıktan küçük olur.
3) Kuzular ve oğlaklar sütten kesilir kesilmez bu Yönetmelik hükümlerine göre yetiştirilir
ve 60 günden büyük olmamalıdır.
4) Domuz yavruları sütten kesildikleri andan itibaren bu Yönetmelik hükümlerine
göre yetiştirilmiş olmalı ve 35 kg’dan az olmalıdır. Dişi domuzlar, gebeliğin son
dönemi ve emzirme dönemi haricinde grup içinde tutulur. Domuz yavruları düz gezinti
alanlarında ve kafeslerde tutulamazlar. Domuzların gezinti alanlarında kendine özgü
davranışları sürdürmelerine izin verilir. Eşelenmeleri için farklı substratlar kullanılabilir.
5) Yetkilendirilmiş kuruluşun onayına tabi olarak, hayvansal üretim biriminde var
olan bu Yönetmeliğin kuralları ile uyuşmayan hayvanlar öngörülen geçiş süreleri
uygulanmak koşuluyla organik üretime geçiş yapar.
i) Organik sığır besisi yapılan işletmede yeniden sürü tesis edilirken; öncelikle
organik hayvancılık işletmelerinden, bulunamaması halinde bu Yönetmelik hükümlerine
uygun şartlardaki besi danaları konvansiyonel hayvancılık yapılan işletmelerden
getirilir.
j) Sürünün büyütülmesi ve/veya sürünün yenilenmesi için organik olarak üretilen
hayvanların bulunamaması halinde her yıl yetişkin büyükbaş hayvanların maksimum
% 10’u, domuz ve küçükbaş hayvanların maksimum % 20’si dişi olarak, yetkilendirilmiş
kuruluşun onayı ile konvansiyonel hayvancılık yapılan işletmelerden getirilebilir.
Bu oranlar aşağıdaki durumlarda yetkilendirilmiş kuruluşun onayı ile sürünün % 40’ı
oranında artırılabilir;
1) Müteşebbisin yazılı taahhüdü ile sürü büyüklüğünün artırılmasının garanti edilmesi
halinde,
2) Irk değiştiriliyorsa,
3) Yeni bir hayvansal üretim geliştiriliyorsa,
4) Çiftlikteki hayvan ırkı yok olma tehlikesi altındaysa,
5) Sağlık ya da afet nedenleriyle yüksek hayvan ölümleri oluyorsa,
k) (j) bendinde belirtilen yüzdeler 10 adetten az büyükbaş hayvan veya 5 adetten
az küçükbaş ve domuz bulunan küçük işletmelerde uygulanmaz. Bu birimlerde yukarıda
belirtilen yenileme işlemleri yılda azami 1 hayvan ile sınırlıdır.
l) Damızlık erkekler, sonradan bu Yönetmelik hükümlerine göre yetiştirilmesi ve
beslenmesi şartı ile organik olmayan işletmelerden getirilebilir.
m) Organik hayvan yetiştiriciliği ve hayvansal üretim yapan işletmeler, hayvanların
giriş ve çıkışı ile tüm tedavi uygulamalarıyla ilgili düzenli kayıtları tutar.
Organik hayvansal üretimde yem temini ve hayvan besleme
MADDE 17 – (1) Organik hayvansal üretimde yem temini ve hayvan besleme kuralları
aşağıda belirtilmiştir.
a) Pet hayvanı ve kürk hayvanı dışında, organik hayvan yetiştiriciliğinde, hayvanlar
organik olarak üretilmiş kaba ve kesif yemlerle beslenir.
b) Farklı gelişim evrelerindeki organik beslemede ihtiyaçları karşılanırken, üretim
artışı yanında kaliteli üretim sağlanır. Hayvanların zorlama ile beslenmesi yasaktır.
c) (Değişik: RG-24/5/2013-28656)(2) Yaylacılık yapılan dönemde;
hayvanların yürüyerek bir otlatma alanından diğerine geçerken organik olmayan alanlarda
otlayarak tükettikleri yem miktarı yıllık yem rasyonunun %10’unu geçemez. Bu oran
tarımsal orijinli yemin kuru maddesinin yüzdesi olarak hesaplanır. Her yıl hayvanların
yaylada olduğu dönemin dışında, yemin en az %60’ı çiftlik bünyesinden sağlanır.
Bunun mümkün olmaması halinde, yemin eksik kalan bölümü, bu Yönetmelik hükümlerini
uygulayan diğer işletmelerden sağlanır.
Domuz ve kümes hayvanları için yemin en az %20’si çiftliğin kendisinden sağlanır.
Bunun mümkün olmaması halinde, yemin eksik kalan bölümü, bu Yönetmelik hükümlerini
uygulayan diğer işletmelerden veya yem işletmelerinden sağlanır.
ç) Ortalama olarak rasyon kuru maddesinin % 30 kadarı, geçiş süreci maddeleri içerebilir.
Geçiş sürecindeki yem maddeleri hayvanların yetiştirildiği işletmeden temin ediliyorsa
bu oran % 60’a kadar çıkarılabilir.
d) Yavruların beslenmesi öncelikle ana sütüyle sağlanır. Bunun mümkün olmaması halinde
yavrular aynı sürüden elde edilen sütlerle beslenilir. Türlere bağlı olarak yavruların
süt ile beslenmeleri gereken asgari süre; büyükbaş hayvanlarda ve taylarda 90 gün,
küçükbaş hayvanlarda 45 gün ve domuzlarda 40 gündür.
e) Yetiştirme sistemi; yılın değişik dönemlerinde hayvanların otlaklara ulaşabilmelerine
imkân sağlar. Ruminant rasyonlarında; silaj ve taze kuru ot gibi kaba yemler rasyon
kuru maddesinde en az % 60 oranında olmalıdır. Bununla birlikte, yetkilendirilmiş
kuruluş, süt üretimine yönelik hayvanlarda laktasyonun başlarında azami 3 aylık
bir süre için bu oranın % 50’ ye indirilmesine izin verebilir.
f) (Mülga: RG-24/5/2013-28656)(2)
g) Doğal afetler nedeniyle yem üretiminin azalması halinde, afet bölgesinde kısa
bir süre için Bakanlığın belirleyeceği oranda konvansiyonel yem maddelerinin hayvan
beslenmesinde kullanımına izin verilir.
ğ) Domuz ve kanatlı rasyonlarına kaba yem, taze veya kuru ot veya silaj eklenir.
h) (Değişik: RG-24/5/2013-28656)(2) Organik hayvancılıkta hayvan
beslemede aşağıdaki maddeler kullanılır.
1) Kimyasal çözücüler kullanılmadan üretilmiş veya hazırlanmış bitkisel veya hayvansal
kökenli organik olmayan yem maddeleri veya ek-5’in 2 nci maddesinde yer alan diğer
yem maddeleri,
2) Organik formları mevcut olmayan ve kimyasal çözücüler kullanılmadan üretilen
baharatlar, tıbbi ve aromatik bitkiler ve melasların kullanımı verilen her bir tür
için %1 ile sınırlandırılmış olup tarımsal kökenli yemin kuru maddesinin oranı yıllık
olarak hesaplanır,
3) Hayvansal kökenli organik yem maddeleri,
4) Ek-5’in 1 inci maddesinde yer alan mineral kaynaklı yem maddeleri,
5) Sürdürülebilir balıkçılıktan elde edilen yemler aşağıdaki koşulları taşır:
-Yemler kimyasal çözücüler kullanılmadan üretilir veya hazırlanır.
-Yemlerin kullanımı otobur olmayan hayvanlarla sınırlandırılır.
-Hidrolize balık proteinleri kullanımı yalnızca genç hayvanlarla sınırlandırılır.
6) Deniz tuzu, iri kaya tuzu olarak tuz,
7) Ek-6’da yer alan yem katkı maddeleri.
ı) (Mülga: RG-24/5/2013-28656)(2)
i) (Mülga: RG-24/5/2013-28656)(2)
j) (Mülga: RG-24/5/2013-28656)(2)
k) (Mülga: RG-24/5/2013-28656)(2)
l) Antibiyotikler, koksidiyostatikler, tıbbi ürünler ile büyümeyi veya üretimi artırıcı
diğer maddeler hayvan beslenmesinde kullanılamaz.
m) Yem maddeleri, yem katkı maddeleri, yem işlemeye mahsus yardımcı maddeler ve
hayvan beslenmesinde kullanılan ürünler; genetiği değiştirilmiş organizmalar veya
bunlardan elde edilmiş ürünler kullanılarak üretilemez.
n) Organik olarak üretilmiş veya işlenmiş yemlerde aranan şartlar şunlardır:
1) Konvansiyonel yem ile organik yem aynı fabrikada aynı hatta işlenemez.
2) Ürünlerin bileşiminde yer alan maddeler ya da bu ürünlerin hazırlanmasında kullanılan
başka herhangi bir madde iyonlaştırıcı radyasyon-ışınlama içeren uygulamalardan
geçmemiş olmalıdır.
3) Organik yemler mutlaka etiketlenir. Etiket üzerinde;
Yemin organik miktarı kuru madde üzerinden belirtilir.
Organik üretim metoduyla elde edilen yem materyalinin yüzdesi yazılır.
Geçiş dönemi ürünlerinden elde edilen yem materyallerinin yüzdesi yazılır.
Tarımsal kökenli yem maddelerinin toplam yüzdesi belirtilir.
Yetkilendirilmiş kuruluşun ismi bulunur.
4) Organik olarak üretilen yemler ile konvansiyonel olarak üretilen yemler fiziksel
olarak ayrı yerlerde tutulur ve depolanır.
5) Organik yem hazırlamada kullanılan donanım, konvansiyonel yem hazırlamada kullanılan
her türlü donanımdan ayrılır.
6) Konvansiyonel yem hazırlama ünitelerinde aynı hatta hem konvansiyonel hem de
organik yem hazırlanamaz. Ancak yem hazırlama ünitesinde yem hazırlamaya başlamadan
önce bu Yönetmeliğin Ek-7’sinin 1 inci bölümünde verilen maddelerle yem hazırlama
ünitesinin temizliğinin yapılması şartıyla konvansiyonel yem hazırlama ünitelerinde
organik yem hazırlanır.
o) Organik olarak üretilmiş yemler ya da bunlardan elde edilmiş ürünler konvansiyonel
üretilmiş yemlerle karışmaya ve bulaşmaya meydan vermeyecek biçimde bir arada nakledilebilir.
Yemlerin nakledileceği araçlar bu Yönetmeliğin Ek-7’sinin 1 inci bölümünde verilen
maddelerle temizlenir. Nakil esnasındaki ürün miktarı ile teslimattaki ürün miktarının
kayıt altına alınması gerekir.
ö) (Değişik ibare:RG-6/10/2011-28076) 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki
Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunuve diğer ilgili mevzuata göre, yem fabrikalarında organik olarak üretilecek
yemler için rasyona giren hammaddelerin yetkilendirilmiş kuruluşça verilen organik
ürün sertifikasını aldıktan sonra rasyon formülleri Bakanlıkça tescil edilir. Ancak
bu işlemden sonra yetkilendirilmiş kuruluş kontrolünde yem fabrikalarında organik
yem üretimine geçilir.
p) Yetkilendirilmiş kuruluş, aynı türden organik ve organik olmayan hayvanlar üzerine
bir tarımsal araştırma yürütülmesi ya da resmi bir eğitim faaliyetinin yapılmasında
aşağıda belirtilen koşulların sağlanması halinde işletmelere paralel üretim izni
verilir.
1) Her ünitede hayvanlar, hayvansal ürünler, gübreler ve yemler arasındaki ayrımın
iyi yapıldığını garanti edecek şekilde uygun önlemler alınır ve bunlar önceden yetkilendirilmiş
kuruluşa bildirilir.
2) Müteşebbis, hayvanların ya da hayvansal ürünlerin dağıtımı veya satışı söz konusu
olduğunda yetkilendirilmiş kuruluşu önceden bilgilendirir.
3) Müteşebbis, üretim biriminde üretilen ürünlerin kesin miktarlarını, ürünlerin
ayrımını sağlayacak özellikleri, ürünlerin ayırt edilmesi için alınan önlemleri
yetkilendirilmiş kuruluşa bildirir.
r) Organik yem işlenmesi ya da depolanmasında doğal aromaların eklenmesi dışında,
kaybolan özellikleri yeniden oluşturan, işlem sırasındaki ihmalin sonuçlarını düzelten
ya da bu ürünlerin gerçek doğası hakkında yanılmalara neden olabilecek madde ve
teknikler kullanılmaz.
Hayvan sağlığı ve veteriner müdahalesi
MADDE 18 – (1) Organik hayvan yetiştiriciliğinde hayvan sağlığı ve veteriner
hekim müdahalesi kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Organik hayvan yetiştiriciliğinde hastalık önleyici tedbirler şunlardır:
1) Organik hayvan yetiştiriciliğinde, hayvan sağlığında koruyucu hekimlik esastır.
2) Uygun damızlık ırklar seçilir.
3) Hayvanların doğal bağışıklıklarını artırıcı düzenli egzersiz için gezinti alanlarına
veya otlaklara ulaşımı ve kaliteli yem kullanımı sağlanır.
4) Aşırı kalabalık nedeni ile hayvanlarda sağlık problemlerini önlemek için uygun
yerleşim sıklığı sağlanır.
b) Tüm önleyici tedbirlere rağmen bir hayvanın hastalanması veya yaralanması durumunda,
uygun bir barınakta izole edilerek, derhal tedavi edilir.
c) Organik hayvancılıkta veteriner hekim gözetiminde veteriner tıbbi ürünlerin kullanım
usul ve esasları şunlardır:
1) (Değişik: RG-24/5/2013-28656)(2) Kimyasal yolla sentezlenmiş
allopatik tıbbi veteriner ürünleri veya antibiyotiklerin yerine, tedavi edilecek
hayvan türü üzerinde tedavi edici etkisi bulunması koşuluyla, ek-5’in 1 inci
maddesinde ve ek-6’nın 3 üncü maddesinde yer alan ürünler ve fitoterapötik ürünler
kullanılır.
2) Yukarıda bahsedilen maddelerin kullanımının hastalıkla veya yaralanmayla mücadelede
yetersiz kalması durumlarında ve hayvanın acı çekmemesi için tedavi amacı ile kimyasal
bileşimli ilaçlar veya antibiyotikler yetkilendirilmiş kuruluşun izni ile kontrollü
olarak kullanılır.
3) Kimyasal olarak sentezlenmiş veteriner tıbbi ürünler veya antibiyotikler, hastalık
önleyici uygulamalar için kullanılamaz.
ç) Organik hayvan yetiştiriciliğinde, hayvanların genetik yapısı değiştirilemez
ve genetik yapısı değiştirilmiş organizmalar organik hayvansal üretimde girdi olarak
kullanılamaz. Gen teknolojisi metotları ile hayvan ıslahına izin verilmez. Büyüme
veya üretimi artırıcı maddelerin kullanımı ve üremeyi kontrol etmek amacıyla veya
diğer amaçlarla hormon ya da benzeri maddelerin kullanımı yasaktır. Ancak hormonlar,
tedavi amaçlı veteriner hekim uygulaması olarak hasta hayvana verilebilir.
d) Veteriner tıbbi ürünleri kullanıldığında; konulan teşhis, müdahale yöntemi, ilacın
dozu, ilacın etken maddesi, tedavi süresi ve ilacın kalıntı arınma süresi ile birlikte
kullanılan ürün kayıt edilir.
e) Bir hayvana normal koşullarda verilen veteriner tıbbi ürünlerinin son uygulandığı
tarih ile bu hayvanlardan organik ürün elde edilme tarihi arasındaki süre, organik
yetiştiricilikte, konvansiyonel yetiştiricilikteki uygulamanın iki katı veya kalıntı
arınma süresi belirtilmemiş hallerde ise 48 saattir.
f) Aşı uygulamaları, parazit tedavisi veya ülkemizce zorunlu olarak belirlenen hayvan
hastalık ve zararlıları ile mücadele programları haricinde, bir hayvana veya hayvan
grubuna bir yıl içerisinde üçten fazla kimyasal sentezlenmiş veteriner tıbbi ürünler
veya antibiyotiklerin uygulanması halinde ya da üretken olduğu yaşam süresi bir
yıldan az olan hayvanlarda bir defadan çok muamele gördüyse, söz konusu hayvanlar
veya bu hayvanlardan elde edilen ürünler organik ürün olarak satılamaz ve yeniden
geçiş sürecine alınır. Buna ait kayıtlar müteşebbis tarafından tutulur.
g) Ulusal zorunlu mücadele programları dışında işletmenin bulunduğu alanda ihbari
mecburi bulaşıcı ve salgın bir hastalığın ortaya çıkması halinde, (Değişik ibare:RG-6/10/2011-28076)
5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki
Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunuve diğer ilgili mevzuat hükümlerine uyulur ve bağışıklık sağlayan veteriner
biyolojik maddeleri kullanılır.
Yetiştiricilik uygulamaları, barınak ve bakım şartları
MADDE 19 – (1) Organik hayvansal üretimde yetiştiricilik uygulamaları, barınak
ve bakım şartları aşağıda belirtilmiştir:
a) Koyunlarda kuyruk kesme amacı ile elastik bant takılması, kuyruk kesme, diş kesme,
gaga kesme ve boynuz köreltme uygulamaları organik yetiştiricilikte uygulanamaz.
Yolma gibi yöntemler uygulanamaz. Bu uygulamaların bir kısmına genç hayvanlarda
boynuz köreltme uygulamasında olduğu gibi güvenlik, hayvan sağlığı, rahatlığı ve
hijyen için yetkilendirilmiş kuruluş tarafından izin verilebilir. Bu tür uygulamalar
ve ürün kalitesini artırmaya yönelik fiziksel kastrasyon uygulamaları, hayvanlar
en uygun yaşta iken uzman kişiler tarafından hayvanlara acı çektirmeden yerine getirilir.
b) Hayvanlar bağlı olarak tutulamaz. Ancak, hayvan refahı düzenlemeleri dikkate
alınarak yetkilendirilmiş kuruluş tarafından hayvanların güvenliği ve refahı için,
müteşebbisçe zorunluluğunun ortaya konulması koşulu ile hayvanların sınırlı bir
süre için bağlanmasına izin verilebilir.
c) 10 baş veya daha az sayıdaki büyükbaş hayvan grupları, davranış ihtiyaçlarına
uygun olarak grup içerisinde tutmak mümkün değilse, haftada en az iki defa otlatma
alanlarına ve açık barınak alanlarına veya egzersiz alanlarına ulaşmalarını sağlamak
koşuluyla yetkilendirilmiş kuruluşun onayı ile bağlanabilir.
ç) Hayvanların gruplar halinde yetiştirilmeleri durumunda grubun büyüklüğü; hayvan
türünün gelişim evrelerine ve davranış biçimlerine bağlı olup, bir uzman görüşü
ışığında yetkilendirilmiş kuruluşça belirlenir. Hayvanlar, kansızlığı teşvik edecek
koşullarda tutulamaz ve rasyonlar kullanılamaz.
d) Hayvan barınakları, sıhhi bir yapı malzemesinden inşa edilir, barınak koşulları
hayvanların biyolojik ve ırk ihtiyaçlarını karşılar. Hayvanlar yem ve suya kolayca
erişebilmelidir. Binaların yalıtımı, ısınması ve havalandırılması; hava akımını,
toz seviyesini, sıcaklığı, nispi nemi ve gaz yoğunluğu hayvanlara zarar vermeyecek
sınırlar içerisinde tutacak şekilde olur. Barınaklar, bol miktarda doğal havalandırma
ve ışık girişine izin vermelidir.
e) Serbest gezinti alanları, açık hava gezinti alanları veya açık barınak alanlarında;
yerel hava koşullarına ve ilgili türe bağlı olarak yağmura, rüzgâra, güneşe ve aşırı
sıcaklığa karşı yeterli korunma sağlanır.
f) Barınaklar; hayvanlara rahatça ve doğal olarak durabilecekleri, kolayca yatabilecekleri,
dönebilecekleri, kendilerini temizleyebilecekleri, tüm doğal pozisyonları alabilecekleri,
gerinme ve kanat çırpma gibi tüm doğal hareketleri yapabilmelerine yetecek büyüklükte
olur.
g) Kapalı barınaklar ve açık gezinti alanlarının asgari alanları ve farklı hayvan
türleri ile kategorileri için diğer barınak özellikleri bu Yönetmeliğin Ek-3’ünde
belirtilen kriterlere uygun olur.
ğ) İklim koşullarının hayvanlara açık havada yaşamalarına imkân verdiği bölgelerde,
hayvan barınaklarının yapılması zorunlu değildir.
h) Barınak, kümes, alet ve kaplar, hastalık taşıyan organizmaların gelişmesi veya
bulaşmasını engellemek için, uygun bir şekilde temizlenir ve dezenfekte edilir.
Hayvan binaları ve yapılarının temizlenmesi ve dezenfekte edilmesi için bu Yönetmeliğin
Ek-7’sinin 1 inci bölümünde verilen maddeler kullanılır. Böcek ve kemirgenlerle
mücadele etmek ve işletmede kokuyu azaltmak amacıyla, dışkı, idrar ve dökülmüş dağılmış
gıdalar ortamdan uzaklaştırılır. Bütün bu tedbirlere rağmen böcekler ile diğer kemirgenlerin
hayvan barınaklarından ve diğer tesislerden uzaklaştırılamaması durumunda, yalnızca
bu Yönetmeliğin Ek-2’sinin 1, 2, 3, 4 ve 5 inci bölümündeki girdiler ve rodentisitler
kullanılır.
ı) Tüm memeliler, otlak veya açık hava egzersiz alanlarına, açık barınak alanına
ulaşabilmelidir. Hayvanların psikolojik koşulları, hava koşulları ve arazinin durumu
izin verdiği sürece hayvanlar bu yerleri kullanabilmelidir. Otoburlar, koşullar
elverdiği sürece otlaklara ulaşabilmelidir.
i) Otobur hayvanların otlama dönemlerinde meralara erişebilmeleri ve kış barınaklarının
hayvanlara hareket serbestisi vermesi durumunda, kış aylarında hayvanlara açık gezinti
alanları ve açık alanlar sağlanması zorunluluğu kaldırılabilir. Ancak; bir yıldan
yaşlı boğalar, meralara, açık gezinti alanlarına ve açık alanlara erişebilmelidirler.
Besinin son döneminde büyükbaşlar yaşam sürelerinin 1/5’ini geçmemesi ve üç aydan
fazla olmamak kaydıyla kapalı alanlarda kalabilirler.
j) Hayvan barınaklarının zemini düzgün olmalı fakat kaygan olmamalıdır. Toplam zemin
alanının asgari yarısı, sert ve düz olmalıdır.
k) Altlık; sap-saman veya diğer uygun doğal maddeden oluşur. Altlık olarak kullanılan
materyal, organik tarımda gübre olarak kullanılmasına izin verilen her türlü mineral
madde ile iyileştirilebilir ve güçlendirilebilir.
l) Buzağılar 1 haftalık yaştan sonra bireysel bölmelerde tutulamaz.
m) Kanatlılar açık yetiştirme koşullarında yetiştirilir ve kafeslerde tutulamaz.
Su kanatlıları iklim şartlarının elverdiği sürece hayvanın rahatlığı veya hijyen
şartları nedeniyle akarsu, gölet ve göllere erişebilmelidir.
n) Kümesler aşağıdaki asgari şartları karşılar;
1) Zeminin asgari 1/3’ü, parçalı veya ızgaralı yapıda değil, düz bir yapıda olmalı
ve sap-saman, talaş, kum veya kısa çim gibi maddelerle kaplı olmalıdır.
2) Yumurta tavuğu kümeslerinde zeminin 1/2’sinden fazlası dışkı toplanmasına elverişli
olur.
3) Tünek, kanatlı grubu ve kanatlı büyüklüğü ile orantılı olmalıdır. Bu konudaki
standartlar bu Yönetmeliğin Ek-3’ünün 2 nci bölümüne uygun olur.
4) Kanatlının büyüklüğüne göre giriş/çıkış delikleri olmalı ve bu delikler kanatlı
barınağının her 100 m2 si için asgari toplam 4 m uzunlukta olmalıdır.
5) Her kanatlı barınağında aşağıdakilerden fazla hayvan barındırılamaz:
4800 adet etlik piliç,
3000 adet yumurta tavuğu,
5200 adet afrika tavuğu,
4000 adet dişi muskovi veya pekin ördeği,
3200 adet erkek muskovi veya pekin ördeği ile diğer ördekler,
2500 adet horoz, kaz veya hindi.
6) Et üretimine yönelik kanatlı barınaklarının her birinin toplam kullanılabilir
alanı 1600 m2 yi aşamaz.
o) Yumurta tavuklarında doğal ışık ile suni ışıklandırmanın toplamı günde 16 saati
geçemez. Suni ışıklandırma olmadan asgari 8 saat dinlenme süresi uygulanır.
ö) Kanatlılar iklim koşullarının elverdiği durumlarda açık hava barınaklarına ulaşabilmeli
ve bu durum yaşamlarının asgari 1/3’ünde uygulanmalıdır. Bu açık hava barınakları
çoğunlukla bitki örtüsü ile kaplanır, koruyucu tesisler bulunur ve hayvanların yeterli
sayıda suluk ve yemliklere erişmelerine imkân verir. Halk ve hayvan sağlığını korumak
amacıyla hayvanların dışarı çıkmasını engelleyen, Bakanlıkça belirlenmiş bir durum
olması halinde; gerekli biyogüvenlik tedbirleri alınır ve hayvanlar kapalı yerde
tutularak yeterli sayıda suluk ve yemliklere erişmelerine imkân verilir.
p) Sağlık nedenleriyle, iki yetiştirme dönemi arasında kümesler boş bırakılır, bu
süre içerisinde binalar ve tesisat temizlenir ve izin verilen maddelerle dezenfekte
edilir. Ayrıca, her kanatlı grubunun yetiştirilmesi tamamlandığında gezinti alanları
sağlık nedeniyle boş bırakılarak, bitki örtüsünün yeniden gelişmesine imkân verilir.
Bu gereklilik barınaklarda tutulmayan ve gün boyunca serbestçe gezinen az sayıdaki
kanatlılara uygulanmaz.
r) Yoğun yetiştiricilik yöntemlerinin kullanımını engellemek için kanatlılar ya
asgari bir yaşa erişinceye kadar beslenirler ya da yavaş gelişen kanatlı genotipleri
seçilir. Yavaş gelişen kanatlı genotiplerinin işletmeci tarafından kullanılmadığı
yerlerde kesim aşağıdaki asgari yaşlarda olur.
Tavuklar 81 günlük,
Et horozları 150 günlük,
Pekin ördeği 49 günlük,
Dişi muskovi ördeği 70 günlük,
Erkek muskovi ördeği 84 günlük,
Yaban ördeği 92 günlük,
Afrika tavuğu 94 günlük,
Erkek hindi ve kaz 140 günlük,
Dişi hindiler 100 günlük.
Organik etlik piliç yetiştiriciliğinde yavaş gelişen genotiplerin kullanılması durumunda
asgari kesim yaşı 72 gündür.
Nakliye ve kesim
MADDE 20 – (1) Organik hayvan nakliyesi ve kesim kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Hayvanların nakliyesinde uyulması gereken kurallar şunlardır:
1) Hayvanların nakilleri stressiz ve kısa zamanda gerçekleştirilecek şekilde yapılır.
2) Yükleme ve boşaltma işlemleri dikkatlice ve hayvanları zorlamak amacıyla elektriksel
uyarıcı alet kullanılmadan gerçekleştirilir. Nakliye öncesi ve esnasında herhangi
bir yatıştırıcı ilaç kullanılmaz.
3) Kara taşımacılığında 8 saatte bir yemleme, sulama ve dinlendirme için mola verilir.
(Ek cümle:RG-14/8/2012-28384) Taşıma sırasında kullanılacak yem bileşenlerinin
listesi bulundurulur.
b) Kasaplık hayvanlara kesim esnasında stres yaratmayacak şekilde davranılır. Mümkün
olan durumlarda ayrı mezbaha, kesimhane ve kombinalar kullanılır. Mümkün olmayan
durumlarda ise konvansiyonel olarak yetiştirilmiş hayvanların kesiminden sonra,
mezbaha, kesimhane ve kombinalar bu Yönetmeliğin Ek-7’sinin 1 inci bölümünde verilen
maddeler ile temizlendikten sonra, organik hayvanların kesimi yapılır.
Hayvan gübresi
MADDE 21 – (1) Organik hayvan gübresi kullanma, bulundurma ve koruma kuralları
aşağıda belirtilmiştir.
a) Organik bitkisel üretim yapılacak alanlarda, arazi üzerine uygulanacak toplam
gübre miktarı, 170 kg/N/ha/yılı geçemez. Söz konusu miktara göre bu Yönetmeliğin
Ek-4’ünde yer alan tabloda maksimum hayvan sayısı belirlenmiştir.
b) Organik hayvansal üretim yapan işletmeler üretim fazlası gübrelerini bu Yönetmelik
hükümlerine göre üretim yapan diğer müteşebbislerle sözleşme yaparak dağıtır. Sözleşmede;
kullanılan tarımsal alanda yılda hektar başına azami 170 kg saf azot miktarının
bu gübrelemeden sağlanan kısmı hesaplanarak belirlenir.
c) Hayvansal gübrelerin depolama yerleri; doğrudan akıntı ile veya sızıntı ile toprak
veya suyun kirlenmesini önleyecek özellikte olmak zorundadır.
ç) Müteşebbisin, yetkilendirilmiş kuruluş ile yapacağı sözleşmede, hayvan gübresinin
depolanması için yapılan tesislerin yeri ve tarifi, hayvan gübresinin yayılmasına
ilişkin plan ve diğer işletmelerle yapılan yazışmalar yer alır.
Organik arı yetiştiriciliği
MADDE 22 – (1) Organik arı yetiştiriciliği kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Irk seçiminde, arıların yerel koşullara adapte olabilme kapasitesi, dayanıklılıkları
ve hastalıklara karşı dirençleri göz önüne alınır. Apis mellifera türünün ırkları
ve yerel ekotipleri tercih edilir.
b) Kolonilerin yenilenmesi amacıyla, bu Yönetmelik hükümlerine uygun olmayan, yılda
% 10 oranında ana arı ve oğul organik üretim yapılan kovanlara, organik üretim birimlerinden
gelen bal peteği veya temel peteği ile birlikte yerleştirilmeleri kaydıyla, alınabilir.
Bu durumda geçiş süreci uygulanmaz.
c) Kapasite artırımı; kolonilerin bölünmesi ile veya organik arıcılık yapan diğer
işletmelerden oğul veya kovan alınarak yapılır.
ç) Bu Yönetmelik hükümlerine göre üretim yapmayan arıcılardan sağlanan arı oğulları,
bir yıllık geçiş sürecine alınır.
d) Yetkilendirilmiş kuruluştan izin alınması kaydıyla, işletmenin sahip olduğu konvansiyonel
arı kolonileri, organik arıcılığa geçiş amacı ile kullanılabilir.
e) Geçiş sürecinde, var olan balmumu, organik arıcılıktan gelen balmumu ile değiştirilir.
f) Üretim sezonu sonunda arıların kışı geçirebilmesi için kovanlarda yeterli miktarda
bal ve polen bırakılır.
g) Organik arıcılıkta geçiş süreci bir yıldır. Arıcılık ürünleri, bu Yönetmelik
hükümlerinin asgari bir yıl uygulanması kaydıyla organik ürün olarak pazarlanır.
ğ) Veteriner tıbbi ürünleri uygulandığı zamanlar; aktif farmakolojik madde de dahil
ürünün tipi, konulan teşhis, dozu, uygulama şekli, tedavi süresi ve ilacın kalıntı
arınma süresi kaydedilir ve ürünler organik ürün olarak pazarlanmadan önce yetkilendirilmiş
kuruluşa bilgi verilir.
(2) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Arı kolonilerini beslemeye, yalnızca kovanların
zor iklim koşullarından dolayı tehdit altında olması durumunda izin verilir. Besleme;
organik bal, organik şeker şurubu ya da organik şeker ile yapılır. Besleme ile ilgili
olarak kayıtlara; ürünün tipi, uygulama tarihi, miktarı ve kullanıldığı kovanlara
dair bilgiler yazılır.
(3) Organik arıcılıkta bakım, yönetim uygulamaları ve kayıtları aşağıda verilmiştir:
a) Kovanların yerleştirildikleri alanlar kovan bilgileri ile birlikte kaydedilir.
b) Arıcılık ürünlerinin hasat edilmesi esnasında petekler içerisindeki arılar yok
edilemez ve bal süzmek için kuluçka peteği kullanılamaz.
c) Ana arının kanatlarını kesmek yasaktır. Ana arıların değiştirilmesi esnasında
eski ana arının öldürülmesine izin verilir. Sadece Varroa hastalığı bulaşan erkek
arı gözlerinin yok edilmesine izin verilir.
ç) Bal hasadında kimyasal sentetik sinek kovucu maddeler kullanılamaz.
d) Arıcılık ürünlerinin üretimi, hasadı, işlenmesi ve depolanması esnasında kolonilere
uygulanan koruyucu önlemler ve tedaviler kayıt edilir.
e) Ballıkların kaldırılması ve bal süzme faaliyetleri kovan koloni kartına kaydedilir.
(4) Kovanların yerleşimine ilişkin kurallar aşağıda belirtilmiştir:
a) Arılar için yeterli miktarda doğal nektar, balözü ve polen kaynağı bulunmalı
ve suya erişim imkanı olmalıdır.
b) (Değişik:RG-15/2/2014-28914)(3) Üretim bölgesinin 3 km yarıçapı
içerisinde bulunan nektar ve polen kaynakları, organik olarak üretilen ürünlerden,
doğal veya arıcılık ürünlerinin organik olma niteliğini etkilemeyecek bitki örtüsünden
oluşmalıdır.
c) Kovanlar; kirlenmeye yol açması muhtemel olan, kent merkezleri, otoyollar, sanayi
bölgeleri, atık merkezleri, atık yakma merkezleri gibi tarım dışı üretim kaynaklarından
uzak olmalıdır. Müteşebbis bu koşulun sağlanması için gerekli tedbirleri alır.
Yukarıdaki koşullar çiçeklenmenin olmadığı alanlarda veya kovanların uykuda olduğu
kışlama döneminde uygulanmaz.
ç) Kovanlar bulundukları yerden başka yere yetkilendirilmiş kuruluş bilgisi dâhilinde
taşınır.
(5) Arıcılıkta kullanılacak materyallerin ve kovanların özellikleri aşağıdaki gibi
olmalıdır:
a) Kovanlar çevreye ve arıcılık ürünlerine risk getirmeyen doğal malzemelerden yapılır.
b) Kovanlar kimyasal boyalarla boyanamaz. Kovanlar propolis, balmumu ve bitki yağları
gibi doğal ürünlerle kaplanır.
c) Yeni çerçeve için balmumu organik üretim yapan birimlerden sağlanır. Kovan kapağından
elde edilen balmumu kullanılır. Arıcılığa yeni başlandığında veya geçiş sürecinde
organik olarak üretilen balmumunun pazarda mevcut olmaması durumunda, konvansiyonel
balmumu kullanılmasına, analizlere dayanarak yetkilendirilmiş kuruluş tarafından
izin verilir.
ç) Üzerinde yavrulu gözler bulunan çerçevelerden bal sağımı yapılmaz.
d) Çerçeve, kovan ve petekleri zararlılardan koruma amacıyla, Rodentisitler (sadece
tuzaklarda) ve Ek-2’de listelenen ürünler kullanılır. Kovanların dezenfeksiyonu
için doğrudan ateş veya buhar gibi fiziksel uygulamalara izin verilir.
e) Arıcılıkta kullanılan malzemelerin, binaların, teçhizatın ve kapların veya ürünlerin
temizlenmesinde ve taşınmasında yalnızca bu Yönetmeliğin Ek-7’sinin 1 inci bölümündeki
maddeler kullanılır.
f) Kovanların taşınması sırasında arılara stres yaratmaktan kaçınılır.
g) Karantina tedbirleri uygulanan ve uçakla ilaçlama yapılan alanlarda organik arıcılık
yapılamaz.
ğ) Kovanların taşınması, depolanması, pazarlanmasında ve organik arı ürünlerinin
üretilmesi, işlenmesi, taşınması, ambalajlanması, etiketlenmesi, depolanması ve
pazarlanmasında bu Yönetmelik hükümleri uygulanır.
(6) Arıcılıkta hastalıkların önlenmesi için uyulması gereken kurallar aşağıda verilmiştir:
a) Dayanıklı uygun ırklar seçilir.
b) Ana arıların düzenli olarak yenilenmesi, herhangi bir anomali tespiti için kovanların
sistematik olarak kontrolü, kovanlardaki erkek arı gözlerinin kontrolü, düzenli
aralıklarla malzeme ve teçhizatın dezenfekte edilmesi, kirlenmiş maddeler veya kaynaklarının
imha edilmesi, balmumunun düzenli olarak yenilenmesi, kovanlarda yeterli miktarda
polen ve bal bırakılması gibi hastalıklara karşı direnç artırıcı ve enfeksiyon önleyici
uygulamaların yapılması gerekir.
c) Koruyucu önlemlere rağmen, koloniler hastalanır veya zarar görürse, derhal tedaviye
alınır, gerekirse koloniler ayrı kovanlarda izole edilir. Bu Yönetmeliğe uygun arıcılıkta
kullanılacak veteriner tıbbi ürünleri aşağıdaki prensiplere uygun olmalıdır;
1) Bakanlıkça ruhsatlandırılır.
2) Tedavi edici etkilerinin öngörülen tedaviye uygun olması kaydıyla kimyasal bileşimli
ilaçlar yerine fitoterapik veya homeopatik tedavi yöntemleri kullanılır.
3) Yukarıda bahsedilen ürünlerin kullanımı, kolonileri tehdit eden hastalık veya
zararlıların yok edilmesinde etkili olmaması durumunda, yetkilendirilmiş kuruluşun
sorumluluğunda, kimyasal bileşimli ilaçlar kullanılır. Ancak koruyucu amaçlı kimyasal
bileşimli ilaçların kullanımı yasaktır.
4) Arı zararlısı Varroa için; formik asit, laktik asit, asetik asit, oksalik asit
ve mentol, timol, okaliptol veya kafur kullanılır. Bu ürünler kullanıldığında kolonilere
bir yıllık geçiş süreci uygulanmaz.
ç) Kimyasal olarak sentezlenmiş allopatik ürünler tedavi amaçlı uygulanırsa, bu
dönem içerisinde tedavi altındaki koloniler izole edilmiş kovanlara yerleştirilir
ve tüm bal mumları organik arıcılıktan gelen balmumları ile değiştirilir. Bu kolonilere
bir yıllık geçiş süreci uygulanır.
(7) İstisnai durumlar aşağıda verilmiştir:
a) Sağlık veya afet nedenleriyle yüksek hayvan ölümlerinin olması durumunda ve bu
Yönetmelik hükümlerine uygun kovanların mevcut olmaması halinde, geçiş sürecine
tabi olmaları kaydıyla, yetkilendirilmiş kuruluş tarafından kovanların yeniden oluşturulmasına
izin verilir.
b) Organik arıcılıkta iklim, coğrafi ve yapısal kısıtlamaların olması durumunda;
polinasyon amaçlı üretim için bir müteşebbis organik üretim kurallarını yerine getirmesi
ve bu Yönetmelikte kovanların yerleştirilmesine ilişkin hükümler hariç olmak üzere
organik ve konvansiyonel arıcılık faaliyetlerini aynı işletmede yapabilir. Bu ürünler
organik olarak satılamaz.
c) Bal özü üretimini engelleyen uzun süreli istisnai iklim koşulları veya afet hallerinde
arıların organik bal, organik şeker veya organik şurupla beslenmesine ya da oluşturulmasına
yetkilendirilmiş kuruluş tarafından izin verilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Organik Tarım Metodu ile Su Ürünleri Yetiştiriciliği
Organik deniz yosunu üretiminde genel kurallar
MADDE 23 – (1) Deniz yosunu üretimi: Deniz yosununun toplanması ve yetiştirilmesi
için ayrıntılı üretim kurallarını ortaya koymakta olup; aynı zamanda tüm çok
hücreli deniz algi veya fitoplankton ve mikroalglerin, su ürünleri yetiştiriciliğinde
daha sonra yem olarak kullanılmak üzere üretimi için de uygulanır.
a) Sucul ortamın ve sürdürülebilir yönetim planının uygunluğu:
1) Organik su ürünleri yetiştiricilik tesislerinin kurulmasına ilişkin işlemler
22/3/1971 tarihli ve 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu ve bu kapsamda yürürlüğe giren
yönetmeliklere uygun olarak yürütülür.
2) Deniz yosunu yetiştiriciliği işlemleri, organik üretim için izin verilmeyen ürünler,
maddeler veya ürünlerin organik yapısını tehlikeye atacak kirleticilerle bulaşmaya
maruz kalmayacak yerlerde gerçekleştirilir.
3) Organik ve organik olmayan yetiştiricilik birimleri uygun şekilde ayrılır. Bu
ayrım doğal konum, ayrı su dağıtım sistemleri, işletmeler arası mesafeler, su kaynağının
gel-gitten etkilenmesi, organik yetiştiricilik biriminin su kaynağının, akış yönüne
göre yukarı veya aşağısında oluş durumları göz önünde bulundurularak yapılır.
Bakanlık, organik su ürünleri veya deniz yosunu hasadı için uygun olmadığı düşünülen
yerler veya alanlar ile organik ve organik olmayan üretim birimleri arasındaki asgari
ayırım mesafelerini belirleyebilir.
4) Müteşebbis, su ürünleri yetiştirme ve deniz yosunu hasatı için üretim birimiyle
orantılı sürdürülebilir bir yönetim planı oluşturur. Plan, yıllık olarak güncellenir
ve uygun olduğunda, üretim döngüsü başına veya yıllık olarak çevreye atık deşarjı
da dâhil deniz yosunu yetiştiriciliğinin çevresel etkilerini, müteşebbisin
yapacağı çevresel izlemeyi ayrıntılı bir şekilde içerir. Çevredeki sucul ve karasal
ortamlar üzerindeki negatif etkilerini en az düzeye indirmek için alınacak tedbirler
listelenir. Plan, teknik ekipmanların denetimi ve onarımına ilişkin kayıtlar da
bulunur.
5) Yetiştiricilik su ürünleri ve deniz yosunu yetiştiricilik işletmecileri, tercihen
yenilenebilir enerji kaynaklarını ve geri dönüşümlü malzemeleri kullanır. İşlemlerin
başlangıcında, uygulamaya konulacak sürdürülebilir yönetim planının bir parçası
olarak atık azaltma programı hazırlar. Mümkün olduğunda, ilave ısı kullanımı, sürdürülebilir
kaynaklardan gelen enerji ile sınırlı tutulur.
6) Deniz yosunu hasadı için başlangıçta bir defaya mahsus biyokütle tahmini
yapılır.
b) Deniz yosunları için üretim kuralları aşağıda belirtilmiştir:
1) Doğal olarak yetişen deniz yosunlarının ve bunların parçalarının toplanması 1380
sayılı Su Ürünleri Kanunu, 10/3/1995 tarihli ve 22223 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Su Ürünleri Yönetmeliği ve bunlara dayalı çıkarılan avcılığı düzenleyen mevzuat
doğrultusunda yapılır.
Toplama işlemi, doğal yaşam ortamının uzun süreli devamlılığını veya toplama alanındaki
türlerin sürdürülebilirliğini etkilememesi koşuluyla yapılır.
2) Deniz yosunu yetiştiriciliği, en az bu bendin (1) numaralı alt bendinde belirtilen
özelliklere uygun kıyı bölgelerinde veya sulak alanlarda yapılır. Buna ilave olarak:
Filiz yosunların toplanmasından hasada kadar üretimin tüm safhalarında sürdürülebilirlik
ön planda tutulur.
Geniş bir gen havuzunun devamlılığını temin etmek amacıyla, kapalı alan kültür stokuna
ilave etmek için filiz yosunların doğal ortamdan toplanması kontrollü yapılır.
Suni gübreler kapalı tesisler dışında kullanılmaz ve sadece bu amaçla, bu Yönetmeliğin
Ek-1’inde organik üretim için kullanılmasına onay verilmesi durumunda kullanılır.
c) Doğal deniz yosununun sürdürülebilir hasadı aşağıda belirtilmiştir:
1) Yosun hasadı ile ilgili tüm kayıtlar muhafaza edilir. Müteşebbise deniz yosunu
tedarik eden kişi bu Yönetmelikle ve Su Ürünleri Yönetmeliğine bağlı avcılığı düzenleyen
mevzuata uyumlu olan doğal deniz yosunu tedarik ettiğini belirtir. Yetkilendirilmiş
kuruluşa da doğruluğunu ispat eder.
2) Hasat işleminde; hasat tekniği, asgari büyüklükler, yaşlar, üreme döngüsü veya
ortamda kalan deniz yosununun boyutları gibi deniz yosununun yeniden çoğalabilmesini
temin edecek tedbirler alınır.
3) Deniz yosunu paylaşılan veya ortak hasat alanından hasat ediliyorsa, bütün hasadın
bu Yönetmeliğe uygun olmasını sağlamak için müteşebbis tarafından düzenli kayıtlar
tutulur.
4) Deniz yosunu üretim kayıtları bu fıkranın (g) bendinin (2) numaralı alt
bendinin ikinci ve üçüncü paragrafına ilişkin olarak, sürdürülebilir yönetim ve
hasat alanları üzerinde uzun dönemli etki olmadığı konusunda kanıtlar sağlar.
ç) Deniz yosununun kültüre alınması kuralları aşağıda belirtilmiştir:
1) Deniz yosunu kültürü sadece ortamda doğal olarak oluşan veya tercihan polikültür
sisteminin bir parçası olarak yakında yer alan organik su ürünleri yetiştiriciliği
üretiminden gelen besinleri kullanır.
2) Harici besin kaynaklarının kullanıldığı karadaki tesislerde, atık sudaki besin
düzeyleri, giriş suyu ile aynı veya bundan daha düşük olur. Sadece bu Yönetmeliğin
Ek-1’inde yer alan bitkisel veya mineral menşeli besinler kullanılır.
3) Kültüre alma yoğunluğu veya işlem yoğunluğu kaydedilerek ve çevre üzerinde olumsuz
etkiler olmadan azami deniz yosunu miktarının aşılmaması sağlanarak yetiştiricilik
yapılan su ortamının bütünlüğü korunur.
4) Deniz yosununun büyütülmesi için kullanılan halatlar ve diğer ekipmanlar gerektiğinde
yeniden kullanılabilmeli ve geri dönüştürülebilen materyallerden üretilmiş olmalıdır.
d) Üretim ekipmanları ve tesislerinin temizlenmesi kuralları aşağıda belirtilmiştir:
1) Yetiştiriciliği yapılan türün dışında, ortamda gelişen biyolojik bozulmaya yol
açan organizmalar, sadece fiziksel araçlarla veya elle uzaklaştırılır ve uygun olduğunda
çiftlikten uzak bir mesafeden denize geri verilir.
2) Ekipman ve tesislerin temizlenmesi fiziksel veya mekanik tedbirler aracılığıyla
gerçekleştirilir. Bu tedbirlerin yeterli olmadığı durumlarda, sadece bu Yönetmeliğin
Ek-7’sinin 2 nci bölümünde listelenmiş olan maddeler kullanılır.
e) Deniz yosunu için özel hükümler aşağıda belirtilmiştir:
1) Eğer nihai ürün taze deniz yosunu ise, taze hasat edilmiş deniz yosununun yıkanması
için deniz suyu kullanılır. Eğer nihai ürün suyu giderilmiş deniz yosunu ise, yıkama
işlemi için içme suyu kullanılır. Nemin giderilmesi için tuz kullanılabilir.
2) Deniz yosunu ile doğrudan temas eden ısı kaynağının kullanılması yasaktır.
Kurutma işleminde halatlar veya diğer ekipmanlar kullanılırsa, temizleme işlemi
için bu Yönetmeliğin Ek-7’sinde listelenmiş olan maddeler kullanılır.
f) Deniz yosunu için kontrol işlemleri; organik deniz yosunu üretiminde kontrol
işlemi ilk kez uygulandığında; müteşebbis, işletme ve faaliyetin tam
bir tanımını oluşturur ve muhafaza eder. Bu tanım aşağıdaki hususları içerir.
1) Kara veya denizdeki işletmenin yerinin tam tarifi için kurulacağı alanın altı
derecelik WGS 84 sistemine göre coğrafik koordinatların 1/25.000 ölçekli haritaya
işaretlenmesi,
2) Gerektiğinde bu fıkranın (a) bendinin (4) numaralı alt bendinde belirtildiği
şekilde sürdürülebilir yönetim planı,
3) Doğal deniz yosunu için, direk toplama faaliyetlerinin gerçekleştirileceği kıyı
ve deniz toplama alanları ve kara alanlarının tam tarifi ve bir haritası hazırlanır.
g) Deniz yosunu üretim kayıtları aşağıdaki şekilde tutulur:
1) Deniz yosunu üretim kayıtları, müteşebbis tarafından tutulan bir kayıt formunda
derlenir ve yetiştiricilik tesislerinde her zaman yetkilendirilmiş kuruluş için
hazır tutulur. Kayıtlar, en azından aşağıdaki bilgileri içerir:
Türlerin listesi, hasat tarihi ve miktarı,
Kullanılan gübrenin uygulama tarihi, tipi ve miktarı.
2) Doğal deniz yosunlarının toplanması için, kayıt aynı zamanda aşağıdaki bilgileri
içerir:
Adlandırılan alanlardaki her bir tür için hasat faaliyetinin geçmişi,
Mevsim başına hasat tahmini (hacimler),
Hasat alanları için muhtemel kirlilik kaynakları,
Her bir alan için sürdürülebilir yıllık verim.
ğ) Deniz yosunu için geçiş süresi; deniz yosunu hasat alanı için geçiş süresi altı
aydır. Deniz yosunu yetiştirme birimi için geçiş süresi, altı aydan daha uzun veya
bir tam üretim periyodu olur.
Su ürünlerinin üretiminde genel kurallar
MADDE 24 – (1) Su ürünlerinin üretiminde bu Yönetmeliğin Ek-13 bölümünde
bulunan balık, kabuklu su ürünleri, derisidikenliler ve yumuşakça türleri için ayrıntılı
üretim kurallarını ortaya koyar.
a) Sucul ortam ve sürdürülebilir yönetim planının uygunluğu aşağıda belirtilmiştir:
1) 23 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) ila (6) numaralı alt bentleri
bu bölüm için de uygulanır.
2) Yetiştiriciliği yapılan türlere zarar verecek yırtıcı hayvanlara karşı alınan
savunma ve önleyici tedbirler, sürdürülebilir yönetim planına kaydedilir.
3) Yönetim planlarının hazırlanmasında, çevrede komşu işletmeciler var ise bu işletmelerle
doğrulanabilir koordinasyon gerçekleştirilir.
4) Balık havuzları, tanklar veya su kanalları ve çiftliklerde su ürünleri yetiştiriciliğinde,
atık besinleri toplamak için doğal filtre yatakları, çökeltme havuzları, biyolojik
filtreler veya mekanik filtreler kullanılır veya atık suyun kalitesinin artırılmasına
katkıda bulunan deniz yosunları veya çift kabuklular, algler kullanılır. Atık su
izlemesi, düzenli aralıklarla gerçekleştirilir.
b) Organik ve organik olmayan su ürünlerinin eş zamanlı üretimi koşulları aşağıda
belirtilmiştir:
1) Bakanlık, birimler arasında açık fiziksel ayrım olması ve ayrı bir su dağıtım
sisteminin bulunması koşuluyla, hem organik hem de organik olmayan yavruların aynı
tesiste yetiştirilmesi için kuluçkahanelere ve balık yetiştirme havuzlarına izin
verir.
2) Bakanlık, su ürünleri yetiştiricilik işletmeleri; üretimin farklı evreleri ve
farklı işleme periyodunun istendiği durumlarda, 23 üncü maddenin birinci fıkrasının
(a) bendinin (3) numaralı alt bendine uyulması koşuluyla, aynı çiftlikte organik
ve organik olmayan su ürünleri yetiştiricilik birimlerine izin verir.
3) Müteşebbisler, bu hükümlerin uygulandığına ilişkin yazılı kayıtları muhafaza
eder.
c) Organik su ürünlerinin menşei aşağıda belirtilmiştir:
1) Organik su ürünleri, kaynağı organik anaç ve organik yetiştiricilik yapan çiftlikten
gelen genç nesillerin yetiştirilmesine dayandırılır.
2) Yetiştiricilikte öncelikle yerel olarak yetiştirilen türler kullanılır.
Yetiştiricilikte kullanılan türlerin, menşeleri ve geçmişe yönelik yapılan işlemleri
içeren yazılı kayıtlar düzenli olarak müteşebbis tarafından tutulur.
3) Yetiştirilebilecek türler doğal stoklara önemli düzeyde zarar vermeyecek şekilde
seçilir.
ç) Organik olmayan su ürünlerinin menşei ve yönetimi aşağıda belirtilmiştir:
1) Organik anaç veya organik yetiştiricilik yapılan çiftliklerden genç nesillerin
elde edilememesi durumunda, yetkilendirilmiş kuruluş onayı ile organik olarak üretilmemiş
hayvanlar çiftliğe getirilir.
2) Yetiştirme amacıyla veya genetik stokun geliştirilmesine yönelik ve organik yetiştiricilik
kaynaklı su ürünlerinin mevcut olmadığı durumlarda; doğal ortamdan yakalanmış veya
organik olmayan yetiştiricilikten gelen su ürünleri çiftliğe getirilir. Bunların
organik yetiştiricilikte kullanılabilmesi için en az üç ay organik yönetim altında
tutulması gerekir.
3) Büyütme amacıyla ve organik yetiştiricilikten gelen su ürünleri yavrularının
mevcut olmadığı durumlarda, organik olmayan yetiştiricilikten gelen su ürünleri
yavruları kullanılır. Bu amaçla kullanılacak olan yavruların üretim döngü süresinin
en azından son 2/3’lük kısmı bu Yönetmelik hükümlerine göre geçirilmiş olmalıdır.
4) Yetiştiriciliğin kesintiye uğramaması (büyütme) amacıyla doğadan yavru toplanmasında
balık yavruları veya kabuklu larvalarının havuzlara, kafeslere ve tanklara aktarımı
yapılırken zarar görmemesi sağlanır.
d) Su ürünleri yetiştiricilik uygulama koşulları aşağıda belirtilmiştir:
1) Su ürünleri yetiştiricilik ünitelerinin tasarımı ve yapısı, su ürünlerinin türlere
özgü ihtiyaçları ile uyumlu, sağlık ve refahını güvence altına alan, suyun fiziksel
ve kimyasal parametreleri ile yeterli akış oranlarını sağlamalı ve doğal ihtiyaçlarına
cevap vermelidir. Buna göre;
Yaşamlarını rahat sürdürebilecekleri yeterli alana sahip olmalıdırlar,
Yeterli oksijen düzeyine sahip iyi kalitede suda yetiştirilir,
Türler doğal çevrelerine uygun ortamlarda yetiştirilir,
Tatlı su balığı yetiştiriliyorsa taban tipi mümkün olduğu kadar doğal koşullara
yakın olmalıdır,
Sazan balığı yetiştiriliyorsa taban toprak olmalıdır.
2) Stoklama yoğunluğu, tür veya tür grubuna göre bu Yönetmeliğin Ek-13’ünde belirtilmiştir.
Stoklama yoğunluğunun su ürünlerinin refah durumu üzerindeki etkisini değerlendirirken,
balıkların durumu (yüzgeç zararı, diğer yaralanmalar, büyüme oranı, davranış ve
genel sağlık gibi) ve su kalitesi izlenir.
3) Yetiştiricilik üniteleri, su ürünlerinin kaçış riskini en aza indirecek şekilde
tasarlanır, yapılır ve işletilir.
4) Ekosistem üzerindeki etkiyi azaltmak için; yetiştiriciliği yapılan balık veya
kabuklu su ürünlerinin doğal ortama kaçmasını en aza indirmeye yönelik tedbirler
alınır ve yapılan işlemler yazılı olarak kaydedilir.
5) Hasat zamanı dâhil hayvanlara her türlü eziyet en az seviyede tutulur. Balıklarda
buna uygun hasat teknikleri uygulanır. Optimum hasat yöntemlerinde; balıkların büyüklükleri,
türleri ve yetiştiricilik alanındaki farklılıkları da göz önüne alınır.
e) Su ürünleri yetiştirme üniteleri için özel kurallar aşağıda belirtilmiştir:
1) Kuluçkahaneler, yavru balık yetiştirme havuzları veya organik yem olarak üretilen
organizma türlerinin üretimi hariç kapalı devre su ürünleri üretim tesislerinin
kullanımı yasaktır.
2) Karadaki yetiştirme üniteleri aşağıdaki şartları taşır:
Sürekli su akışı sistemlerinde, hem içeri giren hem de dışarı çıkan suyun akış oranı
ve su kalitesinin izlenmesi ve kontrol edilmesi mümkün olmalıdır,
Havuzlarda yapılacak organik su ürünleri üretim alanlarının en az %5’i doğal bitki
örtüsüne sahip olmalıdır.
3) Denizdeki yetiştirme üniteleri aşağıdaki şartları taşır:
Üniteler, su akışı, derinliği ve su kütlesi değişim oranları, deniz tabanı ve üniteyi
çevreleyen su kütlesi üzerindeki etkisini en aza indirecek şekilde yerleştirilir,
Yetiştiricilik alanına yetiştirme ünitesinin etkileri göz önüne alınarak uygun kafes
tasarımı, yapısı ve bakım metodu seçilir.
4) Suyun yapay ısıtması veya soğutmasına sadece kuluçkahane ve yavru balık yetiştirme
havuzlarında izin verilir. Doğal sondaj kuyu suyu, üretimin tüm aşamalarında suyun
ısıtması veya soğutması için kullanılır.
f) Su ürünleri yetiştiriciliğinin yönetimi aşağıda belirtilmiştir:
1) Yetiştiricilikte su ürünlerinin elle muamelesi en aza indirilir, dikkatli bir
şekilde gerçekleştirilir. Elle muamele yapılmasının zorunlu olduğu hallerde,
stres veya fiziksel zararı önlemek için uygun araçlar ve metotlar kullanılır. Anaçlara
fiziksel zarar ve stresi en aza indirecek şekilde ve uygun olduğunda anestezi altında
elle muamele yapılır. Boylama işlemleri, balıkların refahını temin edecek şekilde
asgari düzeyde tutulur.
2) Aydınlatmada yapay ışığın kullanımında aşağıdaki kısıtlamalar uygulanır:
Aydınlatma süresi; yapay ışıklandırma, türe özgü davranışlar, coğrafi koşullar ve
su ürünlerinin genel sağlığı göz önünde bulundurularak, üreme dönemleri hariç
olmak üzere günde 16 saati geçemez.
Aydınlık ve karanlık geçişlerinde; şiddeti ayarlanabilir ışıklar veya fon aydınlatması
kullanılarak ani ışık yoğunluğu değişikliklerinden kaçınılır.
3) Havalandırmaya, mekanik havalandırıcıların enerjisinin tercihan yenilenebilir
enerji kaynaklarından sağlanması kaydıyla, hayvan refahı ve sağlığı için izin verilir.
Tüm bu kullanımlar su ürünleri yetiştiriciliği üretim kaydına işlenir.
4) Sıvı oksijen kullanımına sadece hayvan sağlığı gereksinimleri ile bağlantılı
kullanımlar için ve üretim veya taşıma sırasındaki kritik süreler boyunca, aşağıdaki
durumlarda, tüm bu işlemleri yazılı kayıt altına almak koşuluyla;
Su sıcaklığının yükselmesi veya atmosfer basıncında düşme veya kontrol dışı gerçekleşen
su kirlenmesi gibi istisnai durumlarda,
Örnek alma ve boylama gibi ara sıra gerçekleştirilen stok yönetim prosedürlerinde,
Yetiştiriciliği yapılan su ürünleri stoklarının hayatta kalmasını sağlamak için
izin verilir.
g) Yetiştirme kuralları aşağıda verilmiştir:
1) Seleksiyon hariç, poliploid, melezleme ve klonlama gibi genetik metotlar kullanılmaz,
2) Uygun ırklar seçilir,
3) Anaç yönetimi, üreme ve yavru üretimi için türlere özgün şartlar oluşturulur.
ğ) Hormon ve hormon türevlerinin kullanılması yasaktır.
h) Balıklar, kabuklular ve derisidikenliler için yemlere ilişkin kurallar aşağıda
belirtilmiştir:
1) Yemleme rejimleri, hayvan sağlığı, nihai yenilebilir ürünün kaliteli olmasını
sağlayacak şekilde, besin bileşimi de dâhil olmak üzere yüksek ürün kalitesi, düşük
çevresel etki öncelikleri göz önüne alınarak tasarlanır.
2) Etobur su ürünleri yetiştiriciliğinde kullanılan yemlere ilişkin özel kurallar
aşağıdaki gibidir.
(Değişik: RG-24/5/2013-28656)(2) Etobur su ürünleri yetiştiriciliğinde
kullanılan yemler; öncelikle su ürünleri yetiştiriciliği menşeli organik yem ürünleri,
organik su ürünleri yetiştiricilik ürünleri ve parçalarından elde edilen balık unu
veya balık yağı, insan tüketimine uygun, sürdürülebilir balıkçılıktan gelen yakalanmış
balıklar ve parçalarından elde edilen balık unu veya balık yağı veya balık menşeli
içerik, bitkisel veya hayvansal kökenli organik yem maddelerinden sağlanır.
(Değişik: RG-24/5/2013-28656)(2) Eğer organik kaynaklar mevcut
değilse organik olmayan su ürünleri yetiştiricilik parçalarından veya insan tüketimi
için sürdürülebilir balıkçılıktan gelen yakalanmış olan balıkların parçalarından
elde edilen balık unu ve balık yağı 31/12/2014 tarihine kadarki geçiş sürecinde
kullanılabilir. Bu yem maddeleri günlük rasyonun % 30'unu geçemez.
Yem rasyonu azami % 60 organik bitki ürünlerinden oluşabilir.
Organik kabuklu su ürünlerinin kabukları gibi esasen organik kaynaklardan elde edilen
doğal pigmentler (astaksantin), fizyolojik ihtiyaçları sınırında kalmak kaydıyla
somon ve alabalık için yem rasyonlarında kullanılabilir. Organik kaynaklar mevcut
değilse astaksantin doğal kaynakları (phaffia mayası gibi) kullanılabilir.
3) Balıklar ve kabuklu hayvanlar için özel su ürünleri yetiştiricilik yemlerine
ilişkin kurallar aşağıda belirtilmiştir:
Balıklar ve kabuklular gelişimlerinin değişik aşamalarındaki besin ihtiyaçlarını
karşılayan yemlerle beslenir.
Yemin bitkisel kökenli kısmı organik üretimden, su ürünlerinden gelen kısmı ise
sürdürülebilir balıkçılıktan gelmelidir.
Bu Yönetmeliğin Ek-13’ünün 6, 7 ve 9 uncu bölümünde belirtilmiş olan yetiştiriciliği
yapılan türler, yetiştirildikleri havuzlarda ve göllerde doğal olarak bulunan yemle
beslenir.
Doğal yem kaynaklarının bir üst paragraf ile uyumlu olarak yeterli miktarda bulunamadığı
durumlarda; bitki kaynaklı, tercihen işletmenin kendisinde yetiştirilmiş bitkisel
menşeli organik yemler veya deniz yosunu kullanılır. Müteşebbis buna ait yazılı
kayıtları tutar.
Doğal yem bir üst paragraf ile uyumlu olarak desteklendiğinde, bu Yönetmeliğin Ek-13’ün
7 nci bölümünde belirtilmiş olan türlerin ve 9 uncu bölümünde belirtildiği şekilde
siyam yayın balığının yem oranı, azami % 10 sürdürülebilir balıkçılıktan elde edilmiş
balık unu veya balık yağından oluşur.
(Değişik: RG-24/5/2013-28656)(2) Organik balıkçılıkta mineral
kökenli yem maddeleri, ek-5’in 1 inci maddesinde yer alması koşuluyla kullanılır.
Yem katkı maddeleri, hayvan beslemede kullanılan belirlenmiş ürünler ve işleme yardımcıları,
ek-6’da yer alması ve kısıtlamalarına uyulması koşuluyla kullanılır.
Gelişim hızlandırıcılar ve yapay amino asitler kullanılmaz.
ı) Su ürünleri yetiştiriciliğinde geçiş süresi aşağıda belirtilmiştir:
1) Mevcut su ürünleri yetiştiriciliğinden organik su ürünleri yetiştiriciliğine
geçişte yetiştiricilik tesislerine aşağıda belirtilen geçiş süreleri uygulanır:
Suyu boşaltılamayan, temizlenemeyen ve dezenfekte edilemeyen tesisler için, 24 aylık
bir geçiş süresi,
Suyu boşaltılmış veya kurumaya bırakılmış tesisler için, 12 aylık bir geçiş süresi,
Suyu boşaltılmış, temizlenmiş ve dezenfekte edilmiş tesisler için, 6 aylık bir geçiş
süresi,
Çift kabuklu yumuşakçaların yetiştirildiği tesisler de dâhil olmak üzere 3 aylık
geçiş süresi.
2) Müteşebbis tarafından tesisin organik üretim için izin verilmeyen ürünlere ve
işlemlere tabi tutulmadığının belgelendirilmesi halinde, yetkilendirilmiş kuruluş
bu süreci geçiş süresinin bir parçası olarak kabul edebilir.
i) Canlı balıkların taşınması kuralları aşağıda belirtilmiştir:
1) Canlı balıklar, sıcaklık ve çözünmüş oksijen bakımından fizyolojik ihtiyaçlarını
karşılayan temiz su dolu uygun tanklar içinde taşınır.
2) Organik balık ve balık ürünlerinin taşınmasından önce, tanklar iyice temizlenir,
dezenfekte edilir ve durulanır.
3) Stresin azaltılması için gerekli tedbirler alınır. Taşıma işlemi sırasında yoğunluk
türlere zarar verecek düzeye ulaşmamalıdır.
4) Taşınma sırasında hayvan refahı korunur.
j) Su ürünleri yetiştiriciliği üretiminden elde edilen ürünler için kontrol işlemleri
ilk kez uygulandığında; müteşebbis, işletmenin ve faaliyetin tam bir tanımını
oluşturur, muhafaza eder. Bu tanım aşağıdaki hususları içerir:
1) Kara veya denizdeki işletmenin yerinin tam tarifi için kurulacağı alanın altı
derecelik WGS 84 sistemine göre coğrafik koordinatların 1/25.000 ölçekli haritaya
işaretlenmesi.
2) Sürdürülebilir yönetim planı, 23 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendinin
(4) numaralı alt bendinde belirtildiği şekilde hazırlanır.
3) Yumuşakçalar için, 25 inci maddenin birinci fıkrasının (ç) bendinin (2) numaralı
alt bendinde gerekli görülen sürdürülebilir yönetim planının özel bölümünün bir
özeti.
k) Su ürünleri yetiştiriciliğinde aşağıdaki üretim kayıtları müteşebbis tarafından
yazılı kayıt olarak tutulur ve istenildiğinde yetkilendirilmiş kuruluşa gösterilir:
1) Çiftliğe gelen hayvanların menşei, geliş tarihi ve geçiş süresi,
2) Çiftlikten ayrılan lotların sayısı, yaşı, ağırlığı ve gideceği yer,
3) Kaçan balık kayıtları,
4) Balıklar için yem tipi ve miktarı ve sazan balığı ve ilgili türler için ilave
yem kullanımına ilişkin yazılı kayıtlar,
5) Uygulanan veteriner tedavisinin amacının detayları, uygulama tarihi, yöntemi,
ürün tipi ve yasal arınma süresi,
6) Kurumaya bırakma, temizleme ve su arıtma işlemlerinin ayrıntılarını içeren hastalık
önleme tedbirleri.
Çift kabuklu yumuşakçalar için özel kurallar
MADDE 25 – (1)Yumuşakçalar için özel üretim kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Büyüme alanının özellikleri aşağıda belirtilmiştir:
1) Suyu filtre ederek beslenen çift kabuklu yumuşakçalar bütün besin ihtiyaçlarını,
kuluçkahanede yetiştirilen yavrular hariç doğadan karşılar.
2) Çift kabuklu yumuşakçalar 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu, Su Ürünleri Yönetmeliği
ve bunlara dayalı çıkarılan mevzuata uygun sularda yetiştirilir.
3) Yetişme alanları 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu, Su Ürünleri Yönetmeliği ve bunlara
dayalı çıkarılan mevzuata uygun olmalıdır.
4) Çift kabuklu yumuşakçaların yetiştirilmesi, organik balık ve deniz yosunlarının
yetiştirildiği polikültür sisteminde aynı su alanında gerçekleştirilebilir, ancak
sürdürülebilir yönetim planında bunun belgelenmesi gerekir. Çift kabuklu yumuşakçalar
aynı zamanda polikültürde deniz salyangozu gibi karındanbacaklı yumuşakçalarla birlikte
yetiştirilebilir.
5) Organik çift kabuklu yumuşakçaların üretimi, dubalar veya diğer açık işaretçilerle
sınırlandırılmış alanlar dâhilinde gerçekleştirilir ve uygun olduğunda ağ torbalar,
kafesler veya diğer insan yapımı araçlarla sınırlandırılır.
6) Organik kabuklu su ürünleri çiftlikleri, korunmakta olan türler üzerindeki riski
en aza indirir. Eğer predatör ağları kullanılıyorsa, dalgıç kuşlarının zarar görmemesini
sağlayacak şekilde tasarlanır.
b) Yavru temininde aşağıdaki hususlara uyulur:
1) Çift kabuklu yumuşakçalarda çevre üzerinde önemli bir zararın olmaması ve ulusal
yasaların izin vermesi kaydıyla, üretim ünitesinin sınırlarının dışından gelen doğal
döller kış aylarında hayatta kalma olasılıkları olmayan veya talebi fazlaca karşılayan
yataklardan veya kollektörlerde kabuklu döllerinin doğal yerleşim alanlarından gelmesi
kaydıyla kullanılır. Doğal döllerin nasıl, nerede ve ne zaman toplandığına ilişkin
kayıtlar tutulur.
2) İstiridye (Crassostrea gigas) için, doğada yavrulamayı en az seçecek damızlıklar
tercih edilir.
c) Yönetim kuralları aşağıda belirtilmiştir:
1) Üretim alanında, organik olmayan kabuklular için kullanılan miktarı geçmeyecek
bir stoklama yoğunluğu kullanılır. Sınıflandırma, seyreltme ve stoklama yoğunluğu
ayarlamaları biyokütleye göre, hayvan refahı ve yüksek ürün kalitesi sağlayacak
şekilde yapılır.
2) Biyolojik kirliliğe neden olan organizmalar, fiziksel araçlarla veya el yardımıyla
temizlenerek ve kabuklu su ürünleri çiftliklerinden uzakta 1380 sayılı Su Ürünleri
Kanunu, 2872 sayılı Çevre Kanunu ve bunlara dayalı çıkarılan Yönetmelik hükümleri
doğrultusunda denize boşaltılır. Kabuklular, rekabetçi kirletici organizmaları kontrol
etmek için üretim döngüsü sırasında bir defa kireç solüsyonu ile işleme tabi tutulabilir.
ç) Yetiştirme kuralları aşağıda belirtilmiştir:
1) Midye halatlarında yetiştirme veya bu Yönetmeliğin Ek-13’ünün 8 inci bölümünde
listelenmiş olan diğer yöntemler organik üretim için uygundur.
2) Yumuşakçaların tabanda yetiştirilmesine sadece toplama ve yetiştirme sahalarında
önemli çevresel etkiye neden olunmadığı durumlarda izin verilir. Müteşebbis tarafından,
çevresel etkinin asgari düzeyde olduğuna ilişkin kanıtlar, kullanılan alana ait
etüt ve raporla desteklenerek yetkilendirilmiş kuruluşa sağlanır. Rapor, sürdürülebilir
yönetim planına ayrı bir bölüm olarak eklenir.
d) İstiridyeler için özel yetiştirme kuralları; iskele kaide ve destekleri üzerindeki
torbalarda yetiştirmeye izin verilir. İstiridyelerin içinde bulunacağı bu ve diğer
yapılar, kıyı şeridini tamamen kapamayacak şekilde yerleştirilir. Stok, üretimi
optimize edecek şekilde gel git akışına göre alanlar üzerine dikkatlice yerleştirilir.
Üretim, bu Yönetmeliğin Ek-13’ünün 8 inci bölümünde listelenmiş olan kriterleri
karşılar.
e) Çift kabuklu yumuşakça üretimi için, maksimum biyolojik kütle üretiminden önce
ve üretim sırasında kontrol ziyaretleri gerçekleştirilir.
Hastalıkların önlenmesi, veteriner ürünlerinin depolanması
MADDE 26 – (1) Hastalığın önlenmesine ilişkin genel kurallar aşağıda belirtilmiştir:
a) 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu ve (Değişik ibare:RG-6/10/2011-28076) 5996
sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununadayalı olarak Bakanlık tarafından
en az yılda bir defa ve çift kabuklu yumuşakça üretiminde en az yılda iki defa çiftlik
ziyaret edilir.
b) Su ürünleri işletmelerinde kullanılan tüm alet ve ekipmanlar bu Yönetmeliğin
Ek-7’sinin 2.1 veya 2.2 bölümünde listelenmiş olan ürünler ile uygun şekilde temizlenir
ve dezenfekte edilir.
c) Üretime ara vermede aşağıdaki durumlar göz önüne alınır;
1) Bakanlık, üretime ara vermenin gerekli olup olmadığını ve denizde su ürünleri
yetiştiricilik sistemlerinde her bir üretim döngüsünden sonra uygulanacak ve belgelenecek
uygun süreyi tespit eder. Tanklar, balık havuzları, kafesler ve kullanılan diğer
üretim yöntemleri için üretime ara verilmelidir.
2) Üretime ara verme, çift kabuklu yumuşakça yetiştiriciliği için zorunlu değildir.
3) Üretime ara verme sırasında, kafes veya su ürünleri yetiştiriciliği için kullanılan
diğer yapılar boşaltılır, dezenfekte edilir ve tekrar kullanılmadan önce boş bırakılır.
ç) Su kalitesine ilişkin olarak her hangi bir önemli çevresel zarar riskini önlemek,
hastalık risklerini en aza indirmek, böcek ve kemirgenlerin gelmesini önlemek amacıyla
uygun olduğunda yenmemiş balık yemleri, dışkılar ve ölü hayvanlar hemen çıkarılır.
d) Ultraviyole ışık ve ozon sadece kuluçkahanelerde ve balık yetiştirme havuzlarında
kullanılır.
e) Ektoparazitlerin biyolojik kontrolü için, temizleyici balık kullanılması tercih
edilir.
(2) Allopatik veteriner tıbbi ürünleri ve antibiyotiklerin çiftliklerde depolanmasına,
bunların bir veteriner tarafından reçete ile verilmiş olması, denetlenen bir yerde
depolanması ve su ürünleri yetiştiriciliğinden elde edilen yetiştiricilik su ürünleri
üretim kayıtlarına girilmesi koşuluyla izin verilir.
Veteriner tedavileri
MADDE 27 – (1) Veteriner tedavilerine ilişkin genel kurallar aşağıda belirtilmiştir.
a) Hastalıktan korunma; çiftliklerin uygun tasarımına, uygun konumlandırılmasına
bu sayede hayvanların uygun şartlarda tutulmasına, binaların düzenli olarak temizlenmesi
ve iyi yetiştiricilik ve yönetim uygulamalarının kullanılmasına, yüksek kalite besine,
uygun stok yoğunluğu ile tür ve ırkların seçimine dayandırılır.
b) Bu fıkranın (a) bendi ile uyumlu olarak hayvan sağlığını temin etmek amacıyla
alınan önleyici tedbirlere rağmen sağlık sorunu ortaya çıkarsa, aşağıdaki tercih
sırasında veteriner tedavileri kullanılabilir:
1) Homeopatik seyreltideki bitkilerden, hayvanlardan veya minerallerden gelen maddeler,
2) Anestetik etkileri olmayan bitkiler ve bunların özütleri,
3) İz elementler, metaller, doğal imünöstimülantlar veya izin verilmiş probiyotikler.
c) Allopatik tedavilerin kullanılması, aşılamalar ve zorunlu eradikasyon programları
hariç yılda iki defa ile sınırlı tutulur. Ancak, üretim döngüsü bir yıldan daha
az ise, allopatik tedavi bir kez uygulanır. Allopatik tedaviler için belirtilen
limitler aşılırsa, ilgili su ürünleri yetiştiriciliği ürünleri organik ürün olarak
satılamaz.
ç) Zorunlu kontrol programları hariç parazit tedavileri yılda en fazla iki defa,
üretim döngüsü on sekiz aydan az türler için ise yılda bir defa ile sınırlı tutulur.
d) Zorunlu kontrol ve eradikasyon programları altındaki tedaviler dâhil olmak üzere
bu fıkranın (c) bendine göre allopatik veteriner tedavileri ve parazit tedavileri
için kalıntı arınma süresi; ilacın tanımlanmış kalıntı arınma süresi organik yetiştiricilikte,
konvansiyonel yetiştiricilikteki uygulamanın iki katı uygulanır.
e) Veteriner tıbbi ürünlerinin kullanıldığı durumlarda, hayvanlar organik olarak
pazarlanmadan önce söz konusu kullanımın müteşebbis tarafından yetkilendirilmiş
kuruluşa beyan edilmesi gerekir. Tedavi edilen stok açık bir şekilde tanımlanır.
f) Hayvana eziyet etmekten kaçınmak amacıyla, hastalık gecikmeksizin tedavi edilir;
fitoteropatik, homeopatik ve diğer ürünlerin kullanımının uygun olmadığı durumlarda,
antibiyotikleri de içeren kimyasal olarak birleştirilmiş allopatik veteriner tıbbi
ürünleri gerekli olduğu yerlerde ve kontrollü şartlar altında kullanılabilir. Özellikle
tedavi tarzı ve tedaviyi sonlandırma süreleriyle ilgili kısıtlamalar tanımlanır.
g) Bağışıklık sistemi ile ilgili veteriner tıbbi ürünlerin kullanımına izin verilir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Organik Ürünlerin İşlenmesi, Ambalajlanması, Etiketlenmesi,
Depolanması, Taşınması ve Pazarlanması
Organik ürünlerin işlenmesi ve ambalajlanması
MADDE 28 – (1) Organik ürünlerin işlenmesi ve ambalajlanmasında (Değişik ibare:RG-6/10/2011-28076)
5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki
Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunuhükümleri ile birlikte aşağıdaki kurallara uyulur.
a) İşlenmiş yem veya gıda üreten müteşebbisler veya fason işleyiciler kritik işleme
basamaklarının sistematik tanımlanmasına dayanan uygun prosedürler oluşturur ve
bunları güncellerler. Prosedürlerin uygulanması işlenmiş ürünlerin organik üretim
kurallarına uygunluğunu her zaman garanti etmelidir.
b) Müteşebbis veya fason işleyiciler organik ürünün işlenmesi esnasında, bu Yönetmeliğe
uygun olmayan ürünlerle karışma ya da bulaşmasını önleyecek ve ürünün organik niteliğini
koruyacak gerekli tedbirleri alır ve yetkilendirilmiş kuruluşa bildirerek güncel
kayıtlı tüm işlemlere ve işlenmiş miktarlara erişimini sağlar.
c) Müteşebbis, organik olmayan ürünleri işlemesi veya depolaması halinde, tüm işlem
tamamlanıncaya kadar faaliyetlerini ayrı yerde veya ayrı zamanda gerçekleştirir.
İzin verilmeyen maddeler veya ürünlerle bulaşma riskinden kaçınmak için koruyucu
önlemler alır. Uygun hijyen tedbirleri uygulayarak, bunların etkinliğini izler ve
kayıt altına alır.
ç) Müteşebbis organik olmayan ürünlerle olası karışma ve değişmelere karşı gerekli
önlemleri alması ve organik ürünlerin tanımlanmasını sağlaması halinde, organik
ve organik olmayan ürünleri aynı zamanda depolayabilir. Müteşebbis ürünlerin hasat
günleri, saatleri, devreleri ve kabul tarih ve zaman bilgilerine ait kayıtları tutar
ve yetkilendirilmiş kuruluşa verir.
d) Gıda ve yem işlemesinde kullanılan katkı maddeleri, işlem yardımcıları, diğer
maddeler ve bileşenler ile tütsüleme gibi işleme uygulamaları iyi üretim uygulamaları
prensiplerine uygun olmalıdır.
e) Şarap dışındaki organik ürünlerin işlenmesinde; bu Yönetmeliğin Ek-8’inde belirtilen
İşlenmiş Organik Gıdaların, Mayaların ve Maya Ürünlerinin Üretilmesinde Kullanılacak
Maddeler ve Ürünler, normalde gıdaların işlenmesinde kullanılan mikroorganizma ve
enzim preparatları, doğal aromalı maddeler ve preparatları, içme suyu ve tuz, et
ve yumurta damgalarının renkleri, yasal izin verilen mineraller, vitaminler ve aminoasitler
kullanılır.
f) Organik gıda yemin ya da ham maddelerin işlenmesinde iyonlaştırıcı radyasyon
kullanımı yasaktır.
g) Organik ürün, genetik yapısı değiştirilmiş organizma veya bu organizmalardan
elde edilen ürünler kullanılmadan üretilir.
ğ) Ürünün gerçek doğası hakkında yanlış anlamalara yol açmayan işleme metotları
ve ekstraksiyon yöntemleri kullanılır. Organik gıdalar tercihen biyolojik, mekanik
ve fiziksel metotlar kullanarak işlenir.
h) Organik tarım metoduyla üretilen bitkisel, hayvansal ve su ürünleri ile organik
hammadde, yarı mamul veya mamul madde halinde ambalajlanırken organik ürün niteliği
bozulmamalıdır.
(2) (Ek:RG-14/8/2012-28384) Organik ürünlerin ambalajlanmasında kullanılan
tüm madde ve malzemelerde 29/12/2011 tarihli ve 28157 (3.mükerrer) sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Türk Gıda Kodeksi Gıda ile Temas Eden Madde ve Malzemeler Yönetmeliği
hükümleri uygulanır.
Organik ve geçiş süreci ürünlerinin etiketlenmesi
MADDE 29 – (1) (Değişik paragraf:RG-14/8/2012-28384) Organik ve geçiş
süreci ürünlerinin etiketlenmesinde 29/12/2011 tarihli ve 28157 (3.mükerrer) sayılı
Resmî Gazete’de yayımlanan Türk Gıda Kodeksi Etiketleme Yönetmeliği hükümleri ile
Bakanlığın ilgili mevzuatında yer alan hükümlerle birlikte aşağıdaki kurallara uyulur:
a) Bitkisel kaynaklı geçiş süreci ürünlerinin etiketlenmesi: Bitkisel kaynaklı geçiş
sürecindeki ürünlerin Organik Tarım Geçiş Süreci Ürünü ibaresini taşıyabilmesi için:
1) Organik tarıma geçiş tarihinden itibaren minimum on iki aylık bir geçiş sürecine
uyulmuş olmalıdır.
2) Etiket üzerinde ürünün, Organik Tarım Geçiş Süreci Ürünüdür cümlesinde, “organik”
ibaresi, “geçiş süreci” ibaresiyle aynı renk, punto ve yazım tarzında olmalıdır.
Geçiş süreci ürünlerinde organik ürün logosu kullanılmaz.
3) Nihai ürün içeriğinde yalnızca bir tane tarımsal kaynaklı ürün bulunmalıdır.
4)(Değişik:RG-22/7/2015-29422) Yetkilendirilmiş kuruluşun adı, logosu, kod
numarası ile müteşebbis veya ürün sertifika numarası bulunmalıdır.
b) Organik ürünün etiketlenmesi:
1) Ürünün kime ait olduğu ve bu Yönetmeliğe uygun olarak üretildiği belirtilir.
2) Yurt içinde üretilerek pazarlanan organik ürünlerin üzerinde, bu Yönetmeliğin
Ek-10’unda belirtilen organik ürün logosu kullanılır.
3) (Değişik:RG-15/2/2014-28914)(3) Yetkilendirilmiş kuruluşun
adı, logosu, kod numarası ile müteşebbis veya ürün sertifika numarası bulunur.
4) Ürün etiketinde organik kelimesinin kullanılması; ekolojik, biyolojik kelimelerinin
kullanımıyla eşdeğerdir.
5) (Değişik:RG-14/8/2012-28384) Bu Yönetmelik hükümlerine göre üretilmeyen
ürün etiketinde, bu Yönetmeliğe uygun üretildiği, hazırlandığı, işlendiği, ambalajlandığı,
depolandığı ima ve beyan edilemez. Organik olmayan ürünler etiket ve ambalaj tasarımıyla,
organik ürün etiket ve ambalaj tasarımını çağrıştıracak nitelikte ve benzerlikte
olamaz. Böyle ürünler için organik tarımsal ürün olarak marka, patent ve tescil
alınamaz. Organik olmayan ürünler için, tüketicide organik ürün izlenimi oluşturacak,
haksız rekabete neden olacak, bio, biyo, eco, eko, org (Değişik ibare:RG-22/7/2015-29422)
kelimeleri ön ek, son ek veya tek başınakullanılamaz. İthal ürünler için
de bu hükümler geçerlidir.
c) Ürünlerin organik ürün olarak etiketlenme kuralları:
1) Ürünün bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak üretilmesi halinde,
2) İşlenmiş ürünlerde, aşağıda belirtilen koşulların sağlanması halinde;
Ürün içerisinde bulunan tarımsal orijinli ürün veya türevlerinin en az % 95’i bu
Yönetmelik hükümlerine göre üretilmiş olmalıdır.
(Ek: RG-24/5/2013-28656)(2) Maya ve maya ürünleri tarımsal kaynaklı
içerikler olarak hesap edilir.
Bir ürünün temel olarak tarımsal menşeli içeriklerden üretilmiş olup olmadığının
tespitinde, eklenmiş su ve tuz dikkate alınmamalıdır.
Ağırlığının % 95 inin organik olması koşulu ile bu Yönetmeliğin Ek-8’inin 1 inci
bölümünde verilen kod numarası sütununun üstünde (*) ile işaretli gıda katkıları
tarımsal kökenli gıda girdileri olarak hesaplamalara katılır. Konvansiyonel ürünlerin
üretiminde organik tarım metoduyla üretilen ürün kullanılması halinde “% X” oranlarıyla
birlikte “Organik Tarım Metoduyla Üretilmiştir” şeklinde ifade edilir ve bu ifade,
içindekiler kısmında yer alan diğer maddeler ile aynı renk, punto ve yazım tarzında
olur. Bu ürünlerde organik ürün logosu kullanılmaz.
Şarap üretiminde organik üzüm kullanıldığında şarap etiketinde “Organik Üzümden
İmal Edilen Şarap” ifadesi yer alır. Bu ürünlerde organik ürün logosu kullanılmaz.
Ürün içeriğinde bulunan organik olarak üretilmeyen tarımsal kaynaklı diğer maddeler
bu Yönetmeliğin Ek-9’unun 1 inci bölümünde yer almış olmalıdır.
Ürün, tarımsal kaynaklı olmayan gıda maddelerini kullanmayı gerektiriyorsa yalnızca
bu Yönetmeliğin Ek-8’inin 1 inci bölümünde listelenen taşıyıcılar dahil gıda katkılarını
içerir.
Tarımsal orijinli ürün veya türevlerinin işlem görmesi gerekiyorsa bu Yönetmeliğin
Ek-8’in 2 nci bölümünde listelenen ürünlerle işlem görmüş olması gereklidir.
Organik bir bileşen, aynı bileşenin organik olmayan formu ya da geçiş sürecinden
geleni ile bir arada bulunmaz.
3) (Ek: RG-24/5/2013-28656)(2) Organik ürün etiketiyle satılacak
yemlerde bulunan bitkisel ve hayvansal kökenli tüm bileşenler bu Yönetmelik hükümlerine
göre üretilir ve ürünün kuru maddesinin en az %95’i organik içerikten oluşur.
4) (Ek: RG-24/5/2013-28656)(2) Farklı oranlarda organik tarım
metodundan gelen yem maddeleri ve/veya organik tarımda geçiş sürecindeki yem maddeleri
ve/veya 17 nci maddenin birinci fıkrasının (h) bendinde izin verilmiş girdiler içeren
işlenmiş yem maddeleri bu Yönetmeliğe uygun olarak organik üretimde kullanılabilir
şeklinde etiketlenebilir.
ç) Organik ürün etiketinde yer alması zorunlu beyanlar:
1) (Değişik: RG-24/5/2013-28656)(2) Hazır ambalajlı gıdanın ve
yemin etiketinde, ek-10’da belirtilen organik ürün logosu ve Bakanlıkça yetkilendirilmiş
kuruluşa verilen kod numarası bulunur.
2) (Değişik:RG-14/8/2012-28384) Bu Yönetmelik hükümlerine göre üretilmeyen
ve yeniden sertifikalandırılması yapılmayan ithal ürünlerde ek-10’da belirtilen
organik ürün logosu kullanılmaz.
3) Tarımsal ham maddelerin bir kısmı Türkiye içinde ve bir kısmı da diğer ülkelerde
Kanun kapsamında üretilmişse; ürün etiketinde hammaddenin menşei olan ülke belirtilmek
şartıyla bu Yönetmeliğin Ek-10’unda belirtilen organik ürün logosu kullanılır.
4) (Değişik:RG-14/8/2012-28384) Tarımsal hammaddenin tamamının başka bir
ülkede Kanun kapsamında üretilmiş ve sertifikalandırılmış olması ve Türkiye’de mamul
ürün haline getirilmesi durumunda ek-10’da belirtilen organik ürün logosu kullanılır.
Organik ürünlerin depolanması
MADDE 30 – (1) (Değişik paragraf:RG-14/8/2012-28384) Bu Yönetmelikte
yer alan organik ürünlerin depolanmasında, 29/12/2011 tarihli ve 28157 (3.mükerrer)
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliğinin 9 uncu maddesi
hükümlerine uyulur. Organik ürünlerin depolanması ile ilgili diğer kurallar aşağıda
belirtilmiştir.
a) Organik ürünlerin, depolama alanları, ürünlerin tanınmasına imkân verecek ve
bu Yönetmelikçe uygun bulunmayan başka ürünlerle, maddelerle karışmaya ya da bulaşmaya
meydan vermeyecek ve parti numaralarının tanımlanmasını sağlayacak şekilde düzenlenir.
Organik ürünlerin depolandığı alanlarda kullanılan yalıtım malzemeleri ve soğutma
ile ilgili ekipmanlar bu amaç gözetilerek seçilir. İşleme öncesi ve sonrası organik
ürünler organik olmayan ürünlerden ayrı bir yerde veya zamanda depolanır.
b) Ayrı olarak depolamanın mümkün olmadığı durumlarda müteşebbis organik ürünlerle
konvansiyonel ürünlerin karışmasını engelleyecek tedbirler alır. Müteşebbislerin
organik olmayan ve organik ürünlerle çalışması durumunda ve depolama tesislerinde
diğer tarımsal ürünler ve gıda maddelerini depolamaları durumunda:
1) Organik tarımsal ürünler, organik olmayan diğer tarımsal ürünler ve/veya gıda
maddelerinden ayrı olarak muhafaza edilir.
2) Organik olmayan ürünlerle karışma veya değişmeyi önleyecek ve tanımlamayı sağlayacak
her türlü önlem alınır.
3) Organik ürün depolaması öncesinde uygun temizlik önlemleri alınır, bunların etkinliği
kontrol edilerek, kayıtları müteşebbis tarafından tutulur.
c) Organik ürünlerin depolanması sırasında ürünün organik özelliğini kaybettirecek
ilaç ve ilaçlama yöntemi kullanılmaz.
ç) Organik ürünlerin depolanmasında ürünün organik özelliğini kaybettirecek malzeme
ve maddeler kullanılmaz ve doğal olmayan uygulamalar yapılmaz.
d) Müteşebbis tarafından depolama koşulları ile depolanan organik ürünün giriş ve
çıkış miktarları ve tarihine ilişkin kayıtlar düzenli olarak tutulur. Müteşebbis
tarafından imzalanan bu kayıtlar yetkilendirilmiş kuruluşa onaylatılır ve çizelgenin
bir nüshası müteşebbis tarafından, diğer nüshası yetkilendirilmiş kuruluş tarafından
saklanır.
e) Organik bitkisel ve hayvansal üretim birimlerinde bu Yönetmelikte izin verilmeyen
girdilerin depolanması yasaktır.
Organik ürünlerin taşınması
MADDE 31 – (1) (Değişik paragraf:RG-24/5/2013-28656) Bu Yönetmelikte
yer alan organik ürünlerin taşınmasında, 29/12/2011 tarihli ve 28157 üçüncü mükerrer
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliğinin 9 uncu maddesi
hükümlerine uyulur. Organik ürünlerin taşınması ile ilgili diğer kurallar aşağıda
belirtilmiştir.
a) Müteşebbisler organik ürünlerini toptancılar ve perakendeciler dâhil diğer ünitelere
ancak uygun ambalajlar ve araçlarla, içeriğinde herhangi bir bozulma olmayacak,
ambalaj ve etiketine zarar gelmeyecek şekilde kapalı olarak ve bu Yönetmelikte belirtilen
aşağıdaki ibareler bulunacak şekilde taşınmasını sağlamalıdır.
1) İşletenin adı ve adresi, farklı durumlarda ürün sahibi veya satıcısı,
2) (Değişik:RG-14/8/2012-28384) Ürünün organik olduğunun açıkça yazıldığı
fatura veya sevk irsaliyesi,
3) Müteşebbisi kontrol eden yetkilendirilmiş kuruluşun ismi ve kod numarası,
4) Organik ürünlerin taşınmasında tam bir kontrol yapmak amacıyla yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından ihtiyaç duyulan bilgiler ürünle birlikte taşınır. Nakliyeye ait
bilgiler, yazılı doküman ile belgelenir. Hesaplar, giren ve çıkan ürün arasındaki
dengeyi gösterir.
b) (Değişik:RG-14/8/2012-28384) Ek-11’in birinci ve ikinci bölümünde yer
alan Müteşebbis veya Ürün Sertifikası bulunur.
c) Aşağıda belirtilen durumlarda paketlerin, nakliye araçlarının kapatılmasına gerek
yoktur.
1) Organik kontrol sistemine tabi olan müteşebbisler arasındaki doğrudan taşımada,
2) Gerekli bilgileri içeren dokümanın ürünle birlikte olması durumunda,
3) Taşıyıcı ve alıcı müteşebbislerin ikisinin de yetkilendirilmiş kuruluşun kontrolüne
açık olan taşıma işlemleriyle ilgili yazılı kayıtları tutması durumunda.
ç) Ürünlerin diğer işletmeler ya da birimlerden kabulü sırasında ürünü kabul eden
kişi gerek gördüğü durumlarda paketin kapanışı ya da ambalajının, ayrıca etiketin
bu Yönetmeliğin 29 uncu maddesine uygunluğunu inceler. Etiket bilgileri ile ürünün
beraberinde gelen diğer dokümanların birbirine uyumunu kontrol ettikten sonra karşılaştırmanın
sonucunu kayıtlarına ekler.
d) Organik yem ve yem hammaddelerinin taşınmasında konvansiyonel yem ve yem hammaddeleri
ile karışmasını önleyecek tedbirler alınır ve bunlarla ilgili yazılı kayıtlar müteşebbis
tarafından tutulur.
Organik ürünlerin pazarlanması
MADDE 32 – (1) Organik ürünlerin pazarlanması kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Bu Yönetmelik hükümlerince üretilmiş ve bu Yönetmeliğin Ek-11’inin ikinci bölümünde
yer alan ürün sertifikasına sahip olan organik hammadde ve/veya işlenmiş organik
ürünler organik ürün olarak pazarlanır.
b) İşlenmemiş ürünlerde ürünlere toptan ürün sertifikası verilir. Her bir satışta
satış miktarı ürün sertifika suretine müteşebbis tarafından derkenar düşümü yapılır
ve imza altına alınır. Ayrıca bu satış miktarı 7 gün içinde yetkilendirilmiş kuruluşa
bildirilir. Yetkilendirilmiş kuruluş tarafından stok takibi yapılır.
c) (Değişik:RG-14/8/2012-28384) İşlenmiş ürünlerde ürün sertifikası düzenlenir.
İşlenmiş ürünlerde ürün el değiştirdiğinde yeni bir işleme tabi tutulmuyorsa ve
etiket bilgileri değişmiyorsa tekrar sertifika düzenlenmez. Depolama, toptan pazarlama
ve dağıtım yapan müteşebbislerin toptancıya ve perakendeciye satışlarında ürüne,
mevcut ürün sertifikasının müteşebbis tarafından onaylı fotokopisi ile birlikte
fatura ve sevk irsaliyesi eşlik eder. Ürün sertifikasının onaylı fotokopisi üzerine
müteşebbis tarafından yapılan satış belgelerinin numarası yazılır ve onaylanır.
Bu satış miktarı onbeş gün içinde yetkilendirilmiş kuruluşa bildirilir. Yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından stok takibi yapılır.
ç) Organik ürünler, organik ürün olduğu açıkça belirtilerek satılır. Organik ürünlerin,
konvansiyonel ürün ile karışmaması ve organik niteliğinin korunması organik ürün
satışı yapan müteşebbisin yükümlülüğündedir.
d) Aracılık hizmeti veren, ürünleri direkt olarak nihai tüketici ya da kullanıcıya
transfer eden gerçek ya da tüzel kişiler ithalat yapmamaları, üretim, doğal alan
ve kaynaklardan ürün toplama, hasat, kesim, işleme, tasnif, ambalajlama, etiketleme,
muhafaza, depolama ve taşıma işlemlerini yapmamaları koşulu ile yetkilendirilmiş
kuruluş ile sözleşme yapmak zorunda değildir.
e) İthalat veya ihracat yapmak isteyen müteşebbis, ulusal mevzuat hükümleri gereğince
tamamlamakla yükümlü olduğu diğer belgelerle birlikte Bakanlığın ilgili birimine
başvurur.
f) Organik ürünlerin ihracatı, Dış Ticaret Müsteşarlığının İhracatı Kayda Bağlı
Ürünler Listesinde yer alan ürünler için yapılan işlemlere tabidir. Bu nedenle;
müteşebbisler, ihracat dokümanlarının bir örneğini bağlı bulunduğu İhracatçı Birliğine
verir. Ege İhracatçı Birlikleri ihracatçı bildirimleri ve ihracat verilerini yılsonunda
Bakanlığa bildirir. Bakanlığın talep etmesi halinde muhtelif zamanlarda da ihtiyaç
duyulan verileri Bakanlığa bildirir.
g) (Değişik:RG-14/8/2012-28384) İthal ürünlerin yetkilendirilmiş kuruluş
tarafından Kanun ve bu Yönetmeliğe uygunluğunun kabul edilmesi halinde yeniden sertifikalandırılması
yapılır.
ğ) (Değişik:RG-14/8/2012-28384) İthalatçı ithalat halinde, yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından istenilen belgeleri eksiksiz olarak bu kuruluşa verir. Yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından yeniden sertifikalandırma yapmak amacıyla aşağıda belirtilen
bilgi ve belgeler istenir. Bunlar:
1) İthalatçının ithalat faaliyetleri; ithalatçının adı, adresi, ürünün geldiği ülke,
ürünlerin ülkeye giriş noktası ve ithal edilen ürünlerin depolanmasında kullanılacak
binaların uygunluğuyla ilgili detaylı açıklama belgeleri,
2) Karşı ülkeden alınan ürünün etiketi ve içeriğine dair bütün bilgilerin aslı veya
noter onaylı tercümeleri,
3) İthalat işleminin nasıl gerçekleşeceğini ve ihlal durumunda alınacak ihtiyati
tedbirleri içeren belgeler,
4) İthalatçı tarafından kullanılacak herhangi bir deponun diğer ülkede bulunması
durumunda, karşı ülkenin yetkilendirilmiş kuruluşu tarafından kontrole açık olacağını
belirten belgeler,
5) İlgili partinin miktarı, orijini ve yapısı, kontrol mekanizmasının detayları,
üretim, işleme, ambalajlama, depolama, nakliye işlemlerinin detayları, alıcıları,
sertifikaları, ürüne ilişkin yıllık kontrol raporları.
(2) Yetkilendirilmiş kuruluş tarafından gerek duyulması halinde yukarıdaki bilgi
ve belgelere ek olarak bilgi ve belgeler istenebilir. Tüm bilgi ve belgeler, Bakanlık
denetimlerinde ibraz edilmek üzere muhafaza edilir.
ÜÇÜNCÜ KISIM
Kontrol ve/veya Sertifikasyon Sisteminin İşleyişi
BİRİNCİ BÖLÜM
Kontrol Esasları
Kontrol sisteminin özellikleri
MADDE 33 – (1) Organik üretimin özelliği, her aşamasının kontrollü olması
ve ürünün sertifikalandırılmasıdır. Bu Yönetmelik hükümlerine göre, ürünün güvence
altına alınmasındaki iki temel unsur, kontrol ve sertifikasyondur. Kontrol ve sertifikasyon
işlemi, aynı kuruluş tarafından yapılabileceği gibi ayrı ayrı kuruluşlar tarafından
da yapılabilir.
Kontrol yetkisi
MADDE 34 – (1) Bakanlık kontrole ilişkin yetkisini, yetkilendirilmiş kuruluşa
devredebilir. Kontrol yetkisi verilen kuruluşlar ve kontrolörler yetkilerini başka
bir kurum ve/veya kuruluşa veya kişiye devredemez.
İşletme ve müteşebbis kontrolü için gerekli bilgi ve belgeler
MADDE 35 – (1) İşletme ve müteşebbis kontrolü için gerekli bilgi ve belgeler
aşağıda belirtilmiştir.
a) Müteşebbisler, yaptıkları organik faaliyetleri ile ilgili her türlü bilgi ve
belgeleri, sözleşmeli olduğu kontrol ve sertifikasyon kuruluşu veya kontrol kuruluşuna
vermek ve işletmesinde bulundurmak zorundadırlar.
1) İşletmenin adı, adresi, kapasite bilgileri, hukuki durumuna ait bilgi ve belgeler,
sözleşme tarihi, imzalanan sözleşme metni, organik tarıma geçişin başladığı tarih,
sözleşme tarihine kadarki arazi geçmişine ait bilgiler,
2) Faaliyet alanı,
3) İşletmede daha önce uygulanan üretim metodu,
4) İşletmenin ve işletme binalarının planları,
5) Arazi parselleri veya alana dair tüm plan ve krokiler,
6) İşletmenin mevcut makine ve ekipman donanımı,
7) İşletmenin konumu, kullanılan depoların tanımı ve amaca uygunluğu,
8) Ürün münavebe planı,
9) Kullanılacak tüm girdilere ait kayıt defterleri,
10) İşletmenin malları, dışarıdan satın alınan malları içeren alım ve satım defterleri,
11) Ürün çıkış planı, ürünün niteliği, stok durumu, miktarı, ambalajlama şekli ve
materyali,
12) Orman alanlarından ve doğadan ürün toplanması durumunda, alana ait bütün tanımlamalar,
resmi izinler ile alana yapılan tüm teknik müdahaleler, afetler, karantina tedbirleri
gibi bilgilerdir.
b) Müteşebbis, faaliyet alanı ile ilgili bilgileri kapsayan organik tarıma geçiş
ve üretim planları hazırlar.
Kontrol işlemi
MADDE 36 – (1) (Değişik:RG-15/2/2014-28914)(3) Kontrol
işlemi; yazılı belgeleri, planları, defterleri, raporları, kayıtları, arazi, işletme
ve depo gibi kritik kontrol noktaları ve gözlemleri içerir. Müteşebbis tarafından
aynı alanda birkaç ünitenin işletilmesi halinde, organik olmayan ürünlerin üretildiği
üniteler ve depoları da kontrol işlemine tabidir. Kontrol işlemi yapmaya yetkilendirilmiş
kuruluşlar;
a) Organik tarım faaliyetinin risk analizine göre bulunan kritik kontrol noktalarını
dikkate alarak bir kontrol planı hazırlar. Risk analizi sonucu, haberli veya habersiz
yıllık kontrol ve ziyaretlerin yoğunluğunu belirler.
b) Tüm müteşebbislere yılda en az bir defa kontrol ziyaretinde bulunur. Kontrol
ziyaretlerinin en az % 10’u habersiz yapılır.
c) Risk kategorisi ile uyumlu şekilde sözleşme altındaki tüm müteşebbislerin en
az % 10’una, önceden haber vermeksizin önceki kontrollerin sonuçlarını, ilgili ürünlerin
miktarları ve ürünlerin değiştirilmesi riskini de hesaba katarak organik üretim
kurallarına karşı uygunsuzlukların bulunma riskini ölçmeyi temel alan ek rastgele
kontrol ziyaretleri düzenler.
ç) Organik üretim için izin verilmeyen ürünlerin kullanımının tespiti, organik üretim
kuralları ile uygun olmayan üretim tekniklerinin tespiti, organik üretim için izin
verilmeyen ürünlerle muhtemel bulaşmanın tespiti için analiz amaçlı örnek alır.
Analiz amaçlı alınan yıllık örnek sayısı, yetkilendirilmiş kuruluşun kontrolü altındaki
müteşebbislerin sayısının en az % 5’ini karşılar. Örneklerin nereden alınacağının
seçimi, organik tarım faaliyetinin tüm aşamalarının organik üretim kuralları ile
uygun olmama riskinin genel değerlendirmesine dayanır. Bu genel değerlendirme; üretim,
hazırlama ve dağıtım gibi bütün aşamalar dikkate alınarak yapılır.
d) Organik üretim için uygun olmayan tekniklerin ya da ürün kullanımından şüphelenilen
her durumda istenilen sayıda örnek alır ve analiz ettirir.
e) Ürün örneklerini TS EN ISO/IEC 17025 standardına göre akredite olan laboratuvarlarda
analiz ettirir.
f) Çift kabuklu yumuşakça üretiminde yılda en az iki defa çiftlik kontrolü gerçekleştirir.
(2) Müteşebbis tarafından kayıt altına alınan bütün organik tarım faaliyetleri kontrol
raporları için temel bilgi niteliğindedir.
(3) Kontrol işlemi sırasında kontrolör, bağlı bulunduğu kontrol ve sertifikasyon
kuruluşu veya kontrol kuruluşunun organik tarım faaliyetlerini içeren kendi kontrol
formlarını doldurur. (Ek cümle:RG-22/7/2015-29422) Kontrol formunda yer alan
soruların cevaplarını bilgi, belge ve gözlem ile doğrular. Kontrolör, yaptığı kontrole
dair tespitleri içeren bir belge düzenleyerek müteşebbise verir ve bu belge müteşebbisçe
saklanır. Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu veya kontrol kuruluşu kontrol işlemi
sonucunda bir rapor hazırlar. Kontrol raporu, müteşebbisin bu Yönetmelik hükümlerine
göre yapılan organik tarım faaliyetlerinin kontrol sonuçlarını içerir.
İKİNCİ BÖLÜM
Sertifikasyon Esasları
Sertifikasyon sisteminin özellikleri
MADDE 37 – (1) Sertifikasyon; bütün kontrol yöntemlerinin uygulanması sonucu
işletmenin, ürünün ve girdinin geldiği aşamanın belgelendirilmesidir. Sözleşme yapılan
müteşebbise yetkilendirilmiş kuruluş tarafından yapılacak ilk kontrole müteakip
uygun görülmesi halinde yetkilendirilmiş kuruluş tarafından organik tarım müteşebbis
sertifikası ve bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak üretilen ürünlere ürün sertifikası
verilir. Sertifikalar, asgari bu Yönetmeliğin Ek-11’inde yer alan bilgileri içerecek
şekilde düzenlenir. Düzenlenen sertifikaların icmal listeleri Bakanlığa gönderilir.
(2) Sertifikasyon sisteminin özellikleri aşağıda belirtilmiştir;
a) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Sertifikasyon, Bakanlıktan bu yetkiyi almış
gerçek veya tüzel kuruluşlarca yapılır. Sertifikasyon yetkisi verilen sertifikasyon
kuruluşu veya kontrol ve sertifikasyon kuruluşu, sertifikasyon yetkisini başka bir
kurum veya kuruluşa devredemez.
b) Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu veya sertifikasyon kuruluşu bir sertifikasyon
sistemi oluşturur ve Bakanlığa sunar. Bu sistem; kontrol ve sertifikasyon kuruluşu
veya sertifikasyon kuruluşunun uyguladığı fiyat listesi, sertifika belgesi örneği,
test etme ve sorgulama metodu, analiz yöntemi, kullandığı tüm teknikler ve dokümantasyon
sistemi ile ilgili bilgileri kapsar.
c) Sertifikasyon kuruluşu sertifika düzenleyeceği işletmelere ait tüm kontrol bilgilerini
ve raporları ürünün bu Yönetmeliğe uygun olarak üretildiğinin garanti edilmesi amacıyla
kontrolü yapan kuruluştan devralır. Kontrol kuruluşu bu bilgileri sertifikasyon
kuruluşuna vermek zorundadır.
Sertifikasyonun esasları
MADDE 38 – (Değişik:RG-24/5/2013-28656)
(1) Sertifikasyon kuruluşu veya kontrol ve sertifikasyon kuruluşu, bu Yönetmelik
ile belirlenen kriterleri ve sertifikasyon esaslarının uygunluğunu (Değişik ibare:RG-15/2/2014-28914)(3)
TS EN ISO/IEC 17065’e göre sağlamak zorundadır. Sertifikasyon kuruluşu veya
kontrol ve sertifikasyon kuruluşu yapılan işin niteliğine göre kalite sistemini
açıklayan bir Türkçe kalite el kitabı hazırlar.
DÖRDÜNCÜ KISIM
Yetkilendirilmiş Kuruluşlar, Müteşebbisler
BİRİNCİ BÖLÜM
Yetkilendirilmiş Kuruluşlarda Aranan Şartlar, Çalışma İzni,
Çalışma Esasları ve Yaptırımlar
Yetkilendirilmiş kuruluşlarda aranan şartlar
MADDE 39 – (1) Yetkilendirilmiş kuruluşlarda aranan şartlar şunlardır:
a) (Değişik:RG-14/8/2012-28384)(1) Yetkilendirilmiş kuruluşlar
teknik ve idari bakımdan görevini yerine getirebilecek imkânlara sahip olmalıdır.
Yetkilendirilmiş kuruluşun yetki kapsamı sertifikasyon ise en az bir sertifiker,
kontrol ise en az bir kontrolör, kontrol ve sertifikasyon ise en az bir kontrolör
ve sertifiker istihdam edilir. Kontrolör ve sertifiker sayısı; kontrol edilecek
müteşebbis sayısı ve üretim alanları için yeterli olmalıdır. Bir kontrolör takvim
yılı içerisinde üretici grubu içerisindeki müteşebbisler de dâhil, yıllık en fazla
sekizyüz müteşebbisin faaliyetini kontrol eder. Bir kontrolörün yılı içerisinde
yapmış olduğu kontrollerin ortalaması en fazla on müteşebbis/gündür.
b) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Kontrol kuruluşu, TS EN ISO/IEC 17020:2012
standardına göre; sertifikasyon kuruluşu ile kontrol ve sertifikasyon kuruluşu (Değişik
ibare:RG-15/2/2014-28914)(3) TS EN ISO/IEC 17065
standartlarına göre, Türk Akreditasyon Kurumu veya Avrupa Akreditasyon Birliği karşılıklı
tanıma anlaşmasına göre geçerliliği mevcut uluslararası akreditasyon kurumlarından
akredite edilir. Yurtdışında akredite olmuş yabancı bir kuruluş Türkiye’de şube
açması halinde, Türk Akreditasyon Kurumu veya Avrupa Akreditasyon Birliği karşılıklı
tanıma anlaşmasına göre geçerliliği mevcut uluslararası akreditasyon kurumlarından
akredite olduğuna dair akreditasyon belgesini müracaatta ibraz eder.
Akreditasyon kurumlarının akreditasyon kapsamında yer almayan; organik tarımda kullanılacak
gübreler, toprak iyileştiricileri, besin maddeleri ve bitki koruma maddeleri ile
ilgili faaliyet alanlarında akreditasyon hükmü aranmaz.
c) Kuruluşlar, sürekli irtibat sağlanabilecek her türlü alt yapıyı oluşturur.
ç) Yetkilendirilmiş kuruluşlar, belgelendirme işleminin sonuçlarını etkileyebilecek
ticari, mali ve diğer baskılardan bağımsız olmalıdır. Belgelendirdiği ürün tiplerinin
tedariki ve tasarımını yapmaz. Danışmanlık hizmeti veremez.
d) Yetkilendirilmiş kuruluş yöneticilerinin, ortaklarının, kontrolörlerinin ve çalışanları
ile bunların birinci derece yakınlarının organik tarım faaliyetlerini kontrol edemez
ve sertifikalandıramaz.
e) Yetkilendirilmiş kuruluşun yöneticileri, ortakları, kontrolörleri ve çalışanları,
aynı anda başka bir yetkilendirilmiş kuruluşta görev alamazlar. Kontrol biriminde
görev yapanlar sertifikasyon biriminde, sertifikasyon biriminde görev yapanlar kontrol
biriminde görev yapamazlar.
f) Yetkilendirilmiş kuruluşlar tarafsız olmalıdır. Kendilerine verilen yetkiyi kullanırken
herhangi bir çıkar çatışması içerisinde bulunamazlar.
g) Bakanlık tarafından yetkilendirilmiş kuruluşlardan, yürürlükteki organik tarım
mevzuatlarına uygun faaliyette bulunacaklarına dair bu Yönetmeliğin Ek-14’üne uygun
noter onaylı bir taahhütname alınır.
ğ) (Ek:RG-14/8/2012-28384)(1) (Mülga:RG-24/5/2013-28656)
Yetkilendirilecek kuruluşların çalışma izni için başvuru koşulları
MADDE 40 – (Başlığı ile birlikte değişik:RG-24/5/2013-28656)
(1) (Değişik:RG-22/7/2015-29422) Gerçek veya tüzel kişiler; kontrol, sertifikasyon
veya kontrol ve sertifikasyon faaliyetlerinde bulunmak için Bakanlığa müracaat eder.
Komite tarafından gerekli incelemeler yapılır ve müracaat tarihinden itibaren en
geç üç ay içinde müracaat edene gerekli iznin verilip verilmeyeceğine dair yazılı
bilgi verilir. Müracaatları uygun görülen kuruluşlara akreditasyon belgelerini Bakanlığa
ibraz edinceye kadar, bitkisel üretim kapsamı, hayvansal üretim kapsamı, su ürünleri
kapsamı veya organik ürünlerin işlenmesi, ambalajlanması, etiketlenmesi, depolanması,
taşınması ve pazarlanması kapsamlarında her bir kapsam için grup içerisinde yer
alan üreticiler de dahil en fazla on müteşebbis ile sözleşme yapması kaydıyla çalışma
izni verilir. Kanun ve bu Yönetmelik kapsamında yer alan faaliyet alanları ile ilgili
akreditasyonun tamamlanma süreci Bakanlıktan çalışma izni alınan tarihten itibaren
otuz aydır. Bu sürenin sonunda yetkilendirilmiş kuruluşun akredite olmadığı kapsamlarda
çalışma izni iptal edilir. Yetkilendirilmiş kuruluş, iptal edilen kapsamlarda on
iki ay geçmeden kapsam genişletmek için başvuramaz. Bu Yönetmelik kapsamında akredite
olarak faaliyette bulunmakta iken akredite olmadığı kapsamda yetkisini genişletmek
isteyen yetkilendirilmiş kuruluş, kapsam genişletmenin yapıldığı tarihten itibaren
on sekiz ay içerisinde, kapsam genişletmeyi içeren akreditasyon belgesini Bakanlığa
ibraz eder. Bu süre içerisinde talep edilen kapsamda akredite oluncaya kadar grup
içerisinde yer alan üreticiler de dahil en fazla on müteşebbis ile sözleşme yapılabilir.
Mevzuat kapsamında olan ancak akreditasyon kurumlarının akreditasyon kapsamında
olmayan organik tarımda kullanılacak gübreler, toprak iyileştiricileri, besin maddeleri
ve bitki koruma ürünleri ile ilgili yetkilendirme Bakanlık tarafından aynı şekilde
yapılır.
(2) Yetkilendirilecek kuruluşların çalışma izni için istenilen belgeler aşağıda
belirtilmiştir:
a) Yetki kapsamı ile kontrolör ve sertifikerlerin yetkilendirilmesine ilişkin başvuru
dilekçesi,
b) Hukuki yapıyı belirtir belgeler;
1) Yetkilendirilecek kuruluş gerçek kişi veya tüzel kişidir. Gerçek kişilerde iş
yeri açma belgesi aranır.
2) Organik tarıma ilişkin faaliyetlerin şirketin ana faaliyet alanında yer aldığını
gösterir tescil belgesi veya Ticaret Sicil Gazetesi aslı veya noter onaylı sureti
ve son altı ay içerisinde kayıtlı olunan ticaret odasından alınmış oda sicil kayıt
belgesi.
3) Yetkilendirilecek kuruluş, yabancı bir kuruluşun Türkiye’deki şirketi veya şubesi
ise tüm yasal kuruluş işlemlerini tamamlamış olmalıdır.
c) Yetkilendirilecek kuruluş, henüz akredite olmamış ise Bakanlıktan yetki aldıktan
sonra Kanun ve bu Yönetmelik kapsamında faaliyet göstereceği konularda akredite
olmak için Türk Akreditasyon Kurumu veya Avrupa Akreditasyon Birliği karşılıklı
tanıma anlaşmasına göre geçerliliği mevcut uluslararası akreditasyon kurumlarına
akreditasyon başvurusunu yapar ve kabul edildiğine ilişkin kayıt formunu veya eşdeğer
belgeyi Bakanlığa ibraz eder.
ç) Yetkilendirilecek kuruluşların yer ve organizasyon tanımlamalarına dair belgeler
şunlardır:
1) Kuruluşun adı, adresi, tüm iletişim bilgileri ve logosuna ait belgeler,
2) Kontrolörlere ve sertifikerlere ait kimlik ve eğitim belgeleri,
3) Çalışanların Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarını gösterir resmi belgeler,
4) Firma yetkilileri ile kontrolör ve sertifikere ait noter onaylı imza sirküleri,
5) Yetkilendirilmiş kuruluşun organizasyon şeması ve görev tanımları.
d) En az aşağıdaki hususlara yer verilmiş olan Türkçe kalite el kitabı:
1) Organizasyon şeması ve görev tanımları,
2) Kanun ve bu Yönetmeliğe uygun kontrol ve sertifikasyon yöntemini açıklayan doküman,
3) Sözleşme örnekleri,
4) Müteşebbis taleplerinin değerlendirilmesi,
5) Uygunsuzlukların tespiti ve kaydedilmesi,
6) Uygunsuzluklara ilişkin düzeltici faaliyetlerin tanımlanması,
7) Uygunsuzluğun devamı durumunda uygulanacak yaptırımlar,
8) İtirazların değerlendirilmesi.
(3) Bakanlıkça yetkisi iptal edilen kuruluşlar, iptal edilme tarihi itibari ile
geçerlilik süresi devam eden sertifikalara ilişkin hukuki sorumlulukları devam eder.
Yetkilendirilmiş kuruluşların çalışma esasları
MADDE 41 – (1) Yetkilendirilmiş kuruluşların çalışma esasları şunlardır:
a) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Yetkilendirilmiş kuruluşların çalışma izni
akreditasyon süresi ile sınırlıdır. Yetkilendirilmiş kuruluş, akreditasyon süresinin
bitiminden otuz gün önce akreditasyon belgesi, akreditasyon belgesi temin edilemediği
takdirde akreditasyon durumuna veya sürecine ilişkin belge ile süre uzatımı için
Bakanlığa başvurmakla yükümlüdür. (Değişik cümle:RG-22/7/2015-29422) Akreditasyonu
iptal edilen yetkilendirilmiş kuruluşun tüm yetkileri Bakanlıkça iptal edilir.
b) Faaliyet konusuna göre yetkilendirildiği alanda çalışmak zorundadır. Yetkilerini
devredemez.
c) Bu Yönetmelik hükümlerine göre üretilmemiş, kontrol edilmemiş ve sertifikalandırılmamış
ürünler hariç, yurt içinde her türlü organik ürün ambalajında, bu Yönetmeliğin Ek-
10’unda yer alan organik ürün logosunu kullandırmak zorundadır.
ç) Bu Yönetmelik hükümlerine göre kontrol sürecini tamamlamadan sertifika düzenleyemez.
d) Bu Yönetmelik hükümlerine aykırı bir düzensizliği tespit etmesi durumunda, organik
üretim metodunu işaret eden terim, ifade ve logoyu bu düzensizlikten etkilenen tüm
grup ya da üretim hattında kullandıramaz.
e) Müteşebbisin satışa sunacağı bir ürünün üretiminin organik tarım kurallarına
uygun olmadığından şüpheleniyorsa, kendi belirleyeceği bir süre içerisinde müteşebbisten
duruma ilişkin açıklama yapmasını, gerekli bilgi ve belgeleri göndermesini talep
eder. Bu süre zarfında ürünün organik olarak satılmasına müsaade etmez.
f) (Mülga:RG-15/2/2014-28914)(3)
g) (Değişik:RG-22/7/2015-29422) Tespit ettikleri sistemden çıkartmayı gerektirecek
aykırılıklar ile uygun gördükleri yaptırım işlemlerini de içeren karar yazısını,
müteşebbisin itirazı var ise yirmi bir gün içerisinde Bakanlığa bildirirler. Yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından uygun görülen yaptırımlara itiraz ve şikâyet halinde Bakanlık
konu ile ilgili inceleme ve yeni belgeler isteme yetkisine sahiptir. Bakanlık itiraz
ve şikâyet ile ilgili bilgi ve belgeleri inceler, nihai kararı verir ve sonucu taraflara
iletir.
ğ) (Değişik:RG-22/7/2015-29422) Müteşebbisin; depolama, işleme ve benzeri
fason hizmetleri yaptırdığı gerçek veya tüzel kişilerin farklı yetkilendirilmiş
kuruluşlar tarafından kontrol edilmesi durumunda, yetkilendirilmiş kuruluşlar kendi
kontrolleri altındaki faaliyetler ile ilgili bilgiyi birbirleri ile paylaşırlar.
h) Bitkisel ve hayvansal ürünler ile su ürünleri üretimi yapan, orman alanlarından
ve doğadan ürün toplayan, ürün işleyen, ambalajlayan, depolayan, nakleden, pazarlayan,
sözleşme yaptığı geçiş sürecindeki veya bu süreci tamamlamış bütün müteşebbisleri
ve müteşebbislere ait her türlü bilgi ve belgeyi kontrol eder, kayıt altına alarak
rapor hazırlar. Raporlar, faaliyet alanı ile ilgili olarak aşağıdaki bilgileri içerir.
1) Bu Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) numaralı
alt bendinde yer alan bilgiler,
2) Üretime dair bütün bilgiler,
3) İşletmeye dair bütün bilgiler,
4) Kontrollere dair bütün bilgiler,
5) Sertifikasyona dair bütün bilgiler,
6) İhlal ve ihtilaflara dair bütün bilgiler,
7) (Mülga:RG-14/8/2012-28384)
ı) (Ek:RG-15/2/2014-28914)(3) Yetkilendirilmiş kuruluşlar, ayrılan
müteşebbislerin, organik tarım faaliyetlerine ilişkin tüm belgelerini 16/5/1988
tarihli ve 19816 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Devlet Arşiv Hizmetleri Hakkında
Yönetmelik hükümleri çerçevesinde beş yıl süre ile muhafaza eder.
i) (Ek:RG-15/2/2014-28914)(3) Kontrol sisteminden ayrılan müteşebbislere
ait faaliyetin statüsünü gösteren onaylı üretici listesi, üretim ve ürün bilgileri,
parsel bilgileri, sertifika bilgileri, uygunsuzluk ve düzeltici faaliyetler, ilgili
yıla ait varsa onaylı stok raporu önceki yetkilendirilmiş kuruluş tarafından müteşebbisin
yeni sözleşme yaptığı yetkilendirilmiş kuruluşa bildirilir.
j) (Ek:RG-15/2/2014-28914)(3) Müteşebbisin yeni sözleşme yaptığı
yetkilendirilmiş kuruluş, sözleşmenin sonlandırıldığı önceki yetkilendirilmiş kuruluşun
raporlarında belirtilen uygunsuzlukların müteşebbis tarafından giderildiğini veya
giderilmekte olduğunu kontrol eder.
k) (Ek:RG-15/2/2014-28914)(3) Yetkilendirilmiş kuruluşlar, kendi
kontrol sisteminde yer alan müteşebbislerin organik tarım faaliyetleri ile ilgili
güncel listelerini kendi internet sayfalarından kamunun erişimine açar.
(2) (Ek:RG-14/8/2012-28384) Yetkilendirilmiş kuruluşlar, bu Yönetmelik hükümlerine
aykırı faaliyette bulunmaları durumunda Bakanlıkça yazılı olarak uyarılır ve aykırılığın
düzeltilmesi için iki ay süre verilir. Yetkilendirilmiş kuruluşlar verilen bu süre
içerisinde yapılan düzeltmeleri Bakanlığa bildirir. Aykırılığın zamanında düzeltilerek
Bakanlığa bildirilmemesi durumunda konu Organik Tarım Komitesinde değerlendirilir
ve yetkilendirilmiş kuruluşa verilen çalışma izni azami altı ay süre ile askıya
alınır. Bu süre içerisinde yetkilendirilmiş kuruluş, yeni müteşebbislerle sözleşme
yapamaz, kontrol ve sertifikasyon faaliyetinde bulunamaz. Yetkilendirilmiş kuruluş
askıya alınma tarihi itibarıyla geçerlilik süresi devam eden sertifikalara ilişkin
görev ve sorumluluklarını yerine getirir. Ancak, bu sertifikalarda hiçbir şekilde
yeni süre uzatımına gidemez. Askı süresi sonunda aykırılığın giderilmemesi durumunda
Organik Tarım Komitesince yetkilendirilmiş kuruluşun yetkisi iptal edilir.
(3)(Ek:RG-22/7/2015-29422) Yetkilendirilmiş kuruluşta bulunan kontrolör ve/veya
sertifikerin kuruluştan ayrılmış olmaları ve kuruluşta başka kontrolör ve/veya sertifiker
bulunmaması halinde yetkilendirilmiş kuruluş kontrolör ve/veya sertifiker buluncaya
kadar yetkisi askıya alınır. Askı süresi altı ayı geçemez. Askı süresi sonunda kuruluşun
yetki durumu Organik Tarım Komitesince değerlendirilir.
Müteşebbisin sorumlulukları ve uygulanacak yaptırımlar
MADDE 42 – (1) (Değişik:RG-15/2/2014-28914)(3) Müteşebbis
sözleşme yaptığı yetkilendirilmiş kuruluşa organik tarımsal faaliyeti ile ilgili
tüm bilgi ve belgeleri vermek, her türlü değişikliği bildirmek, üretimin her aşamasında
gerekli kontrolün yapılabilmesi için işletmenin organik üretimle ilgili her birimini
yetkilendirilmiş kuruluşa açmak zorundadır. Müteşebbis ve/veya aracı, tüccar, depolama,
işleme ve benzeri fason hizmetleri yaptırdığı gerçek veya tüzel kişiler, farklı
yetkilendirilmiş kuruluşlar tarafından kontrol edilmeleri durumunda, bu yetkilendirilmiş
kuruluşlar arasında bilgi alışverişi olmasını kabul eder. Müteşebbis ve/veya aracı,
tüccar, depolama, işleme ve benzeri fason hizmetleri yaptırdığı gerçek veya tüzel
kişiler, sözleşme imzaladıkları yetkilendirilmiş kuruluşu değiştirmeleri durumunda
faaliyetin statüsünü gösteren onaylı üretici listesi, üretim ve ürün bilgileri,
parsel bilgileri, sertifika bilgileri, uygunsuzluk ve düzeltici faaliyetler, ilgili
yıla ait varsa onaylı stok raporunu önceki yetkilendirilmiş kuruluş tarafından müteşebbisin
yeni sözleşme yaptığı yetkilendirilmiş kuruluşa verilmesini kabul eder. Organik
tarım faaliyetinden ayrılacak olan müteşebbis, ayrılacağını yetkilendirilmiş kuruluşa
gecikmeksizin bildirmeyi ve kontrol dosyasının en az beş yıl süre ile yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından muhafaza edilmesini kabul eder.
(2) Müteşebbis faaliyet alanını tam olarak tanımlar ve aldığı önlemleri yetkilendirilmiş
kuruluşa bildirir. Müteşebbis, bu Yönetmelik hükümlerine ve Yetkilendirilmiş Kuruluşun
kalite el kitabında yer alan hususlara uyacağına ve her türlü kontrole izin vereceğine
dair bir taahhütnameyi yetkilendirilmiş kuruluşa verir. Müteşebbis, her yıl Ocak
ayı içinde yetkilendirilmiş kuruluşa parsel bazında o yıla ait bitkisel üretim planını
bildirir.
(3) Müteşebbis, faaliyetlerinin bir kısmını üçüncü bir şahsa yaptırması durumunda
bu faaliyetlere ilişkin gerekli bilgi ve belgeleri yetkilendirilmiş kuruluşa vererek
kontrol sistemine dâhil olmasını sağlar.
(4) Müteşebbis, kullanımına izin verilmeyen ürün veya maddelerin bulaşma riskini
ortadan kaldırmak için koruyucu önlemleri ile depolama alanlarından üretim zincirine
kadar her aşamada hijyen tedbirlerini alır.
(5) (Değişik:RG-15/2/2014-28914)(3) Müteşebbis ve/veya aracı,
tüccar, depolama, işleme ve benzeri fason hizmetleri yaptırdığı gerçek veya tüzel
kişilerden alınan organik ürünlerin ya da kendi ürünlerinin organik statüsünü etkileyen
herhangi bir uygunsuzluk ya da ihlal durumunu gecikmeksizin sözleşme yaptığı yetkilendirilmiş
kuruluşuna bildirmeyi kabul eder. Durum netlik kazanıncaya kadar söz konusu ürünün
organik ürün olduğuna dair atıfta bulunacak organik ürün etiket ve logosunu kullanamaz.
Müteşebbis söz konusu ürünü tereddütler ortadan kalktıktan sonra yetkilendirilmiş
kuruluşun bilgisi dâhilinde bu Yönetmelik hükümlerine uygun işlemlere tabi tutar
ve pazarlar.
(6) Yetkilendirilmiş kuruluş tarafından müteşebbise uygulanacak yaptırımlar, aşağıdaki
maddelere göre uygulanır.
a) Müteşebbis, bütün organik tarım faaliyetlerinin izlenebilirliği ile ilgili her
türlü kayıtları tutmak ve denetim esnasında yetkilendirilmiş kuruluşa ibraz etmek
zorundadır. Belgelerin düzensiz veya yanlış tutulması durumunda, yetkilendirilmiş
kuruluşlar eksiklik ve aksaklıkları müteşebbislere ayrıntılı ve yazılı olarak bildirir.
Yetkilendirilmiş kuruluş eksiklik ve aksaklıkların düzeltilmesi için müteşebbise
bir ay süre tanır. Bu süre sonunda tekrar kontrol eder. Eksiklik giderilmiş ise
sözleşme aynen devam eder. Aksi halde kalite el kitabında belirtilen yaptırımlar
uygulanır. İtiraz halinde konu ile ilgili bilgi ve belgeler en geç 21 gün içinde
Bakanlığa iletilir. Bakanlık gerekli incelemeleri yaptıktan sonra nihai kararını
verir ve sonucu taraflara bildirir.
b) Üretim aşamasında bu Yönetmelik hükümlerine aykırı uygulamaların saptanması halinde;
organik tarım faaliyeti yapılan alanlar, hayvanlar, arılar ve su ürünleri geçiş
sürecinde ise, yetkilendirilmiş kuruluş tarafından süre uzatılır, tamamlamışsa tekrar
geçiş sürecine geçirilir ve müteşebbise yazılı olarak bildirilir. Uzatılan süresi
sonunda bu Yönetmelik hükümlerine aykırı uygulamaları tekrarladığı tespit edilen
müteşebbislerin sözleşmesi feshedilerek Bakanlığa bildirilir. İtiraz veya şikâyet
halinde Bakanlık konu ile ilgili bilgi ve belgeleri ister ve inceleme başlatır.
İnceleme neticesinde, müteşebbisin bu Yönetmelik hükümlerine aykırı uygulamaların
kasıtlı olarak devam ettiğinin tespit edilmesi durumunda; Bakanlık müteşebbisi organik
üretim yapma faaliyetinden beş yıl süre ile men eder ve tüm yetkilendirilmiş kuruluşlara
bildirir.
c) İşleme, ambalajlama, etiketleme, depolama, taşıma, pazarlama faaliyetlerinde
bu Yönetmelik hükümlerini ihlal eden müteşebbisin ihlale kasıtlı olarak devam ettiği
tespit edildiğinde, Bakanlık müteşebbisi organik tarım faaliyetinden beş yıl süre
ile men eder ve tüm yetkilendirilmiş kuruluşlara bildirir.
ç) (Mülga:RG-14/8/2012-28384)
Yetkilendirilmiş kuruluşların göndermekle yükümlü oldukları bilgi ve belgeler
MADDE 43 – (Değişik:RG-22/7/2015-29422)
(1) Bakanlık yetkilendirilmiş kuruluşlardan; müteşebbise, ürüne, üretime, kontrol
işlemine, kuruluşun kendisine, çalışanına ve menşeine dair her türlü bilgi ve belgeleri
istediği zaman ve biçimde talep edebilir. Ayrıca yetkilendirilmiş kuruluşlar, yapısıyla
ilgili yapılan her türlü değişikliği en geç bir ay içerisinde Bakanlığa bildirir
ve OTBİS’e kaydeder.
(2) Yetkilendirilmiş kuruluş ile müteşebbisin sözleşme imzalamasını müteakip yetkilendirilmiş
kuruluş tarafından müteşebbisin OTBİS’te tanımlanmış bilgileri kaydedilir ve güncel
tutulur. Yetkilendirilmiş kuruluşlar sözleşme kapsamındaki gerekli kontrolleri gerçekleştirir.
Yetkilendirilmiş kuruluşlar, sözleşmesi iptal edilen müteşebbise ait bilgileri on
beş gün içerisinde OTBİS’ten siler.
(3) Organik tarımın yapıldığı il müdürlüğü OTBİS’ten altışar aylık dönemler halinde
raporlar alarak bu bilgileri muhafaza eder.
BEŞİNCİ KISIM
Denetim ve Cezalar
BİRİNCİ BÖLÜM
Denetim, Yetki ve Sorumluluklar ile Denetim Elemanlarının Hizmet İçi Eğitimleri
Denetimler
MADDE 44 – (1) (Değişik:RG-15/2/2014-28914)(3) Denetimler;
yetkilendirilmiş kuruluş büro denetimi, müteşebbis ve işletme denetimleri olup yetkilendirilmiş
kuruluşların büro denetimi Bakanlık tarafından, diğer denetimler ise il müdürlüklerince
yapılır. Denetimler denetim yetkisine sahip en az iki eleman tarafından gerçekleştirilir.
Bakanlık gerek görmesi halinde müteşebbis ve işletme denetimleri yapar. Bu denetimler
gerek görülmesi halinde Bakanlık tarafından Rehberlik ve Teftiş Başkanlığına da
yaptırılabilir. Bakanlık tarafından yapılan denetimlerde, yetkilendirilmiş kuruluşun
akreditasyon denetim sonuçları da dikkate alınır.
(2)(Değişik:RG-22/7/2015-29422) İl müdürlüklerinde denetimde görev alacak
denetim elemanları; il müdürlüğü tarafından görevlendirilen, Bakanlık ve/veya il
müdürlüğü tarafından eğitilerek kimlik verilen organik tarım birimi elemanlarından
oluşur. Eğitim verecek il müdürlükleri Bakanlıkça belirlenir.
(3) İl müdürlüğü elemanlarınca yapılacak denetimler sırasında Bakanlık tarafından
hazırlanmış olan denetim formları kullanılır. Yıl sonunda, yapılan denetimlere ilişkin
değerlendirme icmali istatistikî bilgi mahiyetinde Bakanlığa en geç müteakip yılın
31 Ocak tarihine kadar gönderilir.
(4) Bakanlık merkez teşkilatınca gerek görülmesi halinde il müdürlüğü elemanlarına
yönelik eğitimler yapılır/yaptırılır. Çiftçi eğitimleri il müdürlükleri tarafından
yapılır.
Kontrolörlük kursu, kontrolörlük ve sertifikerlik başvurularında aranılacak şartlar
ile yetki, çalışma usul ve esasları
MADDE 45 – (1) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Bakanlıkça gerekli görülmesi
halinde; ziraat mühendisi, veteriner hekim, su ürünleri mühendisi, balıkçılık teknolojisi
mühendisi ve gıda mühendislerine yönelik kontrolör kursu açılır veya açtırılır.
(2) Kontrolörlük ve sertifikerlik başvurularında aranılacak şartlar, yetki, çalışma
usul ve esasları şunlardır:
a) Başvuruda aranılacak şartlar ve istenilen belgeler:
1) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Ziraat, veteriner, su ürünleri ve gıda mühendisliği
fakültelerinin birinden veya deniz bilimleri fakültesi balıkçılık teknolojisi mühendisliği
bölümünden mezun olmak,
2) (Değişik:RG-6/10/2011-28076) Aşağıdaki deneyim belgelerinden birine sahip
olmak.
aa) Organik tarım konusunda bir yıllık bilgi ve deneyim sahibi olduğunu gösterir
resmi belgenin aslı veya Bakanlıkça onaylı fotokopisi,
bb) Konu ile ilgili yurtiçi veya yurtdışı üniversite veya enstitüden alınan yüksek
lisans diplomasının aslı veya Bakanlıkça onaylı fotokopisi,
cc) (Değişik:RG-15/2/2014-28914)(3) Bakanlıkça açılacak veya açtırılacak
kurslardan kontrolörlük eğitimi aldığına dair geçerliliği devam eden resmi bir belgenin
aslı veya Bakanlıkça onaylı fotokopisi.
çç) (Ek:RG-14/8/2012-28384) (Değişik:RG-22/7/2015-29422) İlk kez kontrolör
yetkisi verilecek olanlar için, yetkilendirilmiş kuruluş bünyesinde sigortalı olarak
çalıştığı en az altı ay içerisinde kontrolörle arazide en az on iş günü ve yirmi
müteşebbis kontrolüne katıldığına ve ilgili il müdürlüğü personelinin bu kontrollerin
en az beşine eşlik ettiğine ilişkin belge.
3) Kimlik Belgesi,
4) (Değişik:RG-24/5/2013-28656) Noter onaylı imza sirküleri ve yetkilendirilmiş
kuruluş ile yapılan sözleşme,
5) Lisansına uygun meslek odası üyelik kaydı.
b) Yetki;
1) Yetkilendirilmiş kuruluşlar, çalıştırmak istediği kontrolör ve sertifiker
için yukarıda istenilen belgeleri başvuru dilekçesi ekinde Bakanlığa sunar. Bakanlıkça
değerlendirilerek, kontrolörlük veya sertifikerlik yetkisi verilir.
2) Kontrolörler ve sertifikerler yalnız bir yetkilendirilmiş kuruluş adına çalışır.
3) Yetkilendirilmiş kuruluşlar çalıştıracakları kontrolörler için, Bakanlıktan yetki
almak zorundadır. Yetkilendirilen kontrolörler Bakanlık tarafından kimlik verilerek
kayıt altına alınır.
c) Çalışma şekil ve esasları;
1) Bakanlıktan alınacak yetki belgesiyle çalışırlar.
2) Yaptıkları kontrolle ilgili rapor tutmak, bu raporları imzalamak ve yetkilendirilmiş
kuruluşa teslim etmek zorundadırlar.
3) (Değişik:RG-22/7/2015-29422) Kontrolör ve sertifikerin bu Yönetmelik hükümlerine
aykırı davrandığının tespiti halinde Bakanlık tarafından verilen yetki komite kararı
ile iptal edilir. İptal tarihi itibarıyla 1 yıl süre geçmeden yeniden yetki verilmez.
Yetki iptali uygulanacak kontrolör ve/veya sertifikerin kuruluştan ayrılmış olmaları
halinde de komite kararını takiben 1 yıl süre geçmeden yeniden yetkilendirilme yapılmaz.
Kontrol ve sertifikasyon ücreti
MADDE 46 – (1) Kontrol ve sertifikasyon ücretinin esasları aşağıda belirtilmiştir.
a) Kontrol ve sertifikasyon ücreti; yetkilendirilmiş kuruluş ile müteşebbis arasında
yapılan sözleşme ile belirlenir.
Ceza uygulamaları
MADDE 47 – (1) Kanuna aykırı hareket eden müteşebbislere ve yetkilendirilmiş
kuruluşlara verilecek idari para cezaları aşağıdaki şekilde uygulanır.
a) Kanuna aykırılığın tespit edildiği mahallin il müdürlüğünün teklifi veya Bakanlığa
yapılan şikâyete bağlı olarak veya Bakanlığın doğrudan tespiti halinde Kanunun 12
nci maddesinin birinci fıkrasının (b), (c), (d), (e) bentlerindeki yaptırımlar Bakanlık
tarafından uygulanır. Bu yaptırımlar Bakanlığın ön incelemesini müteakip gerek duyulduğu
durumda Bakanlık (Değişik ibare:RG-22/7/2015-29422) Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı
tarafından yapılacak inceleme sonucuna göre yerine getirilir. Bu inceleme süresince
yetkilendirilmiş kuruluş müteşebbislerle yeni sözleşme yapamaz. Ancak daha önceden
sözleşme yapılmış müteşebbislerle ilgili kontrol, sertifikasyon ya da kontrol ve
sertifikasyon işlemlerine Bakanlığın alacağı karar doğrultusunda devam edilebilir.
b) Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (f) ve (k) bentlerine aykırı hareket
edenlere Bakanlıkça veya mahallin mülki amiri tarafından idari para cezası verilir.
c) Kanunun 12 nci maddesinde yer alan diğer cezalar ise Kanuna aykırılığın tespit
edildiği mahallin mülki amiri tarafından verilir.
ALTINCI KISIM
Komiteler
BİRİNCİ BÖLÜM
Organik Tarım Komitesi
Organik Tarım Komitesinin oluşumu, görevleri, çalışma usul ve esasları
MADDE 48 – (1) Organik Tarım Komitesinin oluşumu, görevleri, çalışma
usul ve esasları aşağıda belirtilmiştir.
a) (Değişik:RG-6/10/2011-28076) Organik Tarım Komitesinin kuruluş esasları
aşağıda belirtilmiştir.
1) Organik Tarım Komitesi; Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğünden Genel Müdür Yardımcısı,
ilgili Daire Başkanı ve bir üye, Hayvancılık Genel Müdürlüğünden bir üye, Balıkçılık
ve Su Ürünleri Genel Müdürlüğünden bir üye, Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğünden
bir üye, Hukuk Müşavirliğinden bir üye, Rehberlik ve Teftiş Başkanlığından bir üye
olmak üzere toplam sekiz üyeden oluşur.
2) Komite Bakan onayı ile oluşturulur. Komiteye Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğünden
Genel Müdür Yardımcısı veya görevlendireceği ilgili Daire Başkanı başkanlık eder.
3) İhtiyaç duyulması halinde diğer kamu ve kamu dışı kuruluşlardan komiteye temsilci
davet edilebilir. Ancak toplantılara katılan bu temsilcilerin oy hakkı bulunmaz.
b) (Değişik:RG-22/7/2015-29422) Komitenin görevleri;
1) Yetkilendirilecek kuruluşlara faaliyet göstereceği kapsamlarda çalışma izni vermek,
çalışma iznini uzatmak, askıya almak, iptal etmek ve/veya gerekli idari para cezasının
uygulanması için karar almak,
2) Kontrolör veya sertifikerin organik tarım mevzuatına aykırı hareket etmeleri
halinde yetkilerini iptal etmek için karar almak,
3) Müteşebbislere organik tarım mevzuatına aykırı hareket etmeleri halinde men kararı
ve/veya gerekli idari para cezalarının uygulanması için karar almak.
c) (Değişik:RG-6/10/2011-28076) Organik Tarım Komitesinin çalışma usul ve
esasları aşağıda belirtilmiştir.
1) Komite Raportörlüğü ve sekretarya Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü İyi Tarım Uygulamaları
ve Organik Tarım Daire Başkanlığı tarafından yürütülür.
2) Komite, yılda en az iki kez toplanır.
3) Komite, üye tam sayısının en az yarıdan bir fazlası ile toplanır ve kararlar
toplantıya katılanların oy çokluğu ile alınır. Oyların eşitliği halinde Başkanın
kullandığı oy yönünde çoğunluk sağlanmış sayılır.
4) Kararlar, toplantı tarihinden itibaren 30 gün içinde toplantıya katılan üyeler
tarafından imzalanarak Müsteşarlığın onayına sunulur ve onay tarihinden itibaren
yürürlüğe girer.
İKİNCİ BÖLÜM
Organik Tarım Ulusal Yönlendirme Komitesi
Organik Tarım Ulusal Yönlendirme Komitesinin oluşumu, görevleri, çalışma usul ve
esasları
MADDE 49 – (1) Organik Tarım Ulusal Yönlendirme Komitesinin oluşumu, görevleri
çalışma usul ve esasları aşağıda belirtilmiştir;
a) (Değişik:RG-6/10/2011-28076) Organik Tarım Ulusal Yönlendirme Komitesi;
Bitkisel Üretim Genel Müdürünün başkanlığında Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü, Hayvancılık
Genel Müdürlüğü Balıkçılık ve Su Ürünleri Genel Müdürlüğü temsilcileri, Kalkınma
Bakanlığı, Ekonomi Bakanlığı, Gümrük ve Ticaret Bakanlığı, Bilim, Sanayi ve Teknoloji
Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Orman ve Su İşleri Bakanlığı,
Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü, Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğü,
Avrupa Birliği Bakanlığı temsilcileri, Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma
Kurumu, meslek kuruluşları, sivil toplum örgütleri, yetkilendirilmiş kuruluşların
temsilcisi, üniversiteler ve özel sektör temsilcileri ile Komitenin toplantı gündemiyle
ilgili görüşlerinin alınmasında yarar gördüğü kurum ve kuruluşların temsilcilerinden
olmak üzere en az on kişiden oluşur.
b) Organik Tarım Ulusal Yönlendirme Komitesi; organik tarımın uygulanması ve geliştirilmesi,
desteklemeler ve teşvikler, tüketicinin bilinçlendirilmesi, organik ürünlerin yurt
içi ve yurt dışında pazarlanması, uygulamalardaki aksaklıkların tespit edilmesi
ve bu konudaki stratejilerin belirlenmesi, organik tarım konusunda proje önerilerinin
belirlenmesi ve araştırma önceliklerinin tespit edilmesi hususunda çalışmaları yürütür.
c) Organik Tarım Ulusal Yönlendirme Komitesi tarafından gerek görülmesi halinde
çalışma grupları oluşturulur.
ç) Olağan olarak yılda en az bir kez toplanır. Olağanüstü durumlarda sekretarya
tarafından toplantıya çağrılır.
d) Kararlar, toplantıya katılanların salt çoğunluğu ile alınır ve Komiteye tavsiye
niteliğindedir.
e) (Değişik:RG-6/10/2011-28076) Raportörlük ve sekretarya Bitkisel Üretim
Genel Müdürlüğü İyi Tarım Uygulamaları ve Organik Tarım Daire Başkanlığı tarafından
yürütülür.
f) Kararlar, toplantı tarihinden itibaren 20 gün içinde toplantıya katılan üyeler
tarafından imzalanır. Kararlar imzalandıktan sonra 30 gün içerisinde Komiteye iletilir.
Komite, müteakip ilk toplantısında kararlarla ilgili değerlendirmeyi yapar.
YEDİNCİ KISIM
Çeşitli ve Son Hükümler
Uyuşmazlık halinde başvurulacak yer
MADDE 50 – (1) Her yetkilendirilmiş kuruluş tarafından, gerekli hallerde
başvurulması maksadıyla bir mahkeme yerinin belirlenmesi zorunludur. Bu mahal, müteşebbis
ile yetkilendirilmiş kuruluş arasında yapılan sözleşmede belirtilir.
Dış ticaret düzenlemeleri
MADDE 51 – (1) Organik ürünlerin ithalat ve ihracatına ilişkin gerekli düzenlemeler,
(Değişik ibare:RG-6/10/2011-28076) Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı
ile Ekonomi Bakanlığı tarafından yapılır.
Hüküm bulunmayan haller
MADDE 52 – (Değişik:RG-6/10/2011-28076)
(1) Organik tarım faaliyetlerinde bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde; (Ek
ibare:RG-24/5/2013-28656) 22/3/1971 tarihli ve 1380 sayılı Su Ürünleri
Kanunu, 9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanunu, 25/2/1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanunu,
29/6/2001 tarihli ve 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması
ve Uygulanmasına Dair Kanun, 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri,
Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu, 3/7/2005 tarihli ve 5403 sayılı Toprak Koruma
ve Arazi Kullanımı Kanunu, 18/4/2006 tarihli ve 5488 sayılı Tarım Kanunu, 31/5/2006
tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu, 31/10/2006
tarihli ve 5553 sayılı Tohumculuk Kanunu ve bu Kanunlara dayalı olarak çıkartılan
ilgili mevzuat hükümleri ile 25/4/2002 tarihli ve 24736 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan
Kimyevi Gübre Denetim Yönetmeliği, 18/3/2004 tarihli ve 25406 sayılı Resmî Gazete'de
yayımlanan Tarımda Kullanılan Kimyevi Gübrelere Dair Yönetmelik ve (Değişik ibare:RG-22/7/2015-29422)
29/3/2014 tarihli ve 28956 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Tarımda Kullanılan Organik, Organomineral Gübreler ve
Toprak Düzenleyiciler ile Mikrobiyal, Enzim İçerikli ve Organik Kaynaklı Diğer
Ürünlerin Üretimi, İthalatı, İhracatı ve Piyasaya Arzına Dair Yönetmelik hükümleri uygulanır.
Yürürlükten kaldırılan mevzuat
MADDE 53 – (1) 10/6/2005 tarihli ve 25841 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Üretilmiş olan ürünlerin durumu
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yayımlandığı tarihten önce Organik Tarımın
Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik hükümlerine uygun olarak üretilmiş
olan ürünler stoklar tükeninceye kadar pazarlanabilir.
(2) (Ek:RG-6/10/2011-28076) 10/6/2005 tarihli ve 25841 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin 24 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (2) numaralı alt bendine göre etiketlenen
ambalajlama materyalleri, ambalajlanan ürünün bu Yönetmelik hükümlerini karşılaması
şartı ile 31/12/2012 tarihine kadar kullanılabilir.
Kontrol ve sertifikasyon kuruluşları ile sertifikerlerin durumu
GEÇİCİ MADDE 2 – (1) 10/6/2005 tarihli ve 25841 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğe göre yetkisi devam
eden kontrol ve sertifikasyon kuruluşları bu Yönetmeliğin yayımlandığı tarihi takip
eden yılın Ocak ayında bu Yönetmelik hükümlerine göre yetki sürelerinin uzatılması
için Bakanlığa müracaat etmeleri koşulu ile faaliyetlerini sürdürürler. Bu kuruluşlar,
müracaat tarihinden itibaren iki yıl içinde Türk Akreditasyon Kurumu veya Avrupa
Akreditasyon Birliği karşılıklı tanıma anlaşmasına göre geçerliliği mevcut uluslararası
akreditasyon kurumunca TS EN 45011 veya ISO Rehber 65 standartlarına göre Kanun
ve bu Yönetmelik kapsamında akredite olduğunu gösterir akreditasyon belgesini Bakanlığa
ibraz etmelidir. Belirtilen sürede akreditasyon belgesi ibraz edilmez ise Bakanlık
bu kuruluşların yetkisini iptal eder.
(2) 10/6/2005 tarihli ve 25841 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Organik Tarımın
Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğe göre bir kuruluş adına yetkilendirilen
sertifikerlerin yetkileri, aynı kuruluş adına sertifiker olarak görev yaptığı sürece
devam eder.
(3) Bu Yönetmeliğin yayımlandığı tarihten önce çalışma yetkisi askıya alınmış yetkilendirilmiş
kuruluşun askıya alınma süresi bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte sona erer.
Maya ve maya ürünlerinin tarımsal kaynaklı içerik olarak hesap edilmesi
GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Bu Yönetmeliğin 15 inci maddesinin uygulanması açısından
maya ve maya ürünleri 31/12/2013 tarihine kadar tarımsal kaynaklı içerikler olarak
hesap edilir.
Yumurta üretiminde piliç büyüklüğü
GEÇİCİ MADDE 4 – (Değişik:RG-15/2/2014-28914)(3)
(1) Yumurtacı sürülerde sağlık ve afet nedeni ile yüksek oranlı ölümlerin olması
durumunda, sürü yenilenirken veya sürü yeniden oluşturulurken, organik olarak
yetiştirilen piliçler temin edilemediğinde, konvansiyonel olarak yetiştirilen 18
haftadan küçük piliçlerin organik yetiştiricilik yapılan işletmeye dahil edilmesine,
31/12/2014 tarihine kadar izin verilir.
Konvansiyonel yem maddeleri oranı
GEÇİCİ MADDE 5 – (Değişik:RG-24/5/2013-28656)
(1) (Değişik:RG-22/7/2015-29422) Piyasada organik olarak üretilmiş protein
kaynaklı yem bulunamaması veya organik üretimden sağlanamaması halinde aşağıdaki
oranlara uyulmak kaydıyla konvansiyonel yem kullanılabilir.
a) Domuz ve kanatlı hayvanlar için, 31/12/2017 tarihine kadar, tarımsal kaynaklı
yemin kuru maddesi üzerinden yıllık en fazla %5,
b) Ruminantlar için 31/12/2016 tarihine kadar, tarımsal kaynaklı yemin kuru maddesi
üzerinden yıllık en fazla %5.
(2) Müteşebbis, organik olmayan yemin kullanımı ile ilgili olan belgeleri muhafaza
eder.
Yetiştiricilik su ürünleri yavrularının organik olma zorunluluğu
GEÇİCİ MADDE 6 – (1) Bu Yönetmeliğin 24 üncü maddesinin birinci fıkrasının
(ç) bendinin uygulanması açısından çiftliğe getirilecek organik olmayan yetiştiricilik
su ürünleri yavrularının azami yüzdesi (Mülga ibare:RG-14/8/2012-28384) (…)
31/12/2013’e kadar % 50 ve 31/12/2015’te tamamen organik olmak zorundadır.
Organik olmayan çift kabuklu kuluçkahanelerden gelen döller
GEÇİCİ MADDE 7 – (1) Bu Yönetmeliğin 25 inci maddesinin birinci fıkrasının
(b) bendinin (1) numaralı alt bendinin uygulanması açısından organik olmayan çift
kabuklu kuluçkahanelerden gelen döller, organik üretim birimlerinde maksimum; (Mülga
ibare:RG-14/8/2012-28384) (…) 31/12/2013’e kadar % 50 oranında kullanılır.
31/12/2015 tarihinden itibaren ise, tamamen organik döller kullanılır.
Haşlanmış yumurta kabuklarının boyanması
GEÇİCİ MADDE 8 – (1) Bu Yönetmeliğin 28 inci maddesinin uygulanması açısından
haşlanmış yumurta kabuklarının boyanmasında demir oksit ve demir hidroksit 31/12/2013
tarihine kadar kullanılır.
Akreditasyon ile ilgili geçici hükümler
GEÇİCİ MADDE 9 – (Ek:RG-24/5/2013-28656)
(1) Bu maddenin yayımı tarihinden önce çalışma izni yetkisi verilen yetkilendirilmiş
kuruluşlardan;
a) Akreditasyon süreci devam eden kuruluşlar ile belirli kapsamlarda akredite olan
ancak diğer kapsamlarda akreditasyon sürecinde olan kuruluşların:
1) Yetki verildiği tarihten itibaren akreditasyon süreci iki yıldır. Kuruluşlar
iki yıllık bu süre içerisinde en fazla grup içerisindeki müteşebbislerde dahil bireysel
olarak toplam sekizyüz müteşebbisin kontrol ve sertifikasyon iş ve işlemlerini yürütür.
2) 1/1/2013 tarihinden önce grup içerisindeki müteşebbislerde dahil bireysel olarak
toplam sekizyüz müteşebbisi geçen kuruluşlar, akredite olmadıkları kapsamda
yeni sözleşme yapamazlar.
b) Belirli kapsamda akredite olan, diğer kapsamlarda akredite olmayan ve verilen
iki yıllık akreditasyon süreci dolan kuruluşlar:
1) (a) veya (b) bendine göre akredite olmadığı kapsamlarda yetkileri iptal edilir.
2) (a) veya (b) bendine göre kapsam genişletme veya yeniden çalışma izni müracaatlarında,
40 ıncı maddedeki çalışma izni verilmesi için geçmesi gereken oniki ay süre haricindeki
diğer hükümleri uygulanır.
c) Bu maddenin yayımı tarihinden önce çalışma izni yetkisi verilen kuruluşların
yetkileri verilen süre sonuna kadar devam eder. Bu süre sonunda yeniden yetkilendirmede
41 inci maddenin birinci fıkrasının (a) bendi hükmü uygulanır.
Yürürlük
MADDE 54 – (1) Bu Yönetmeliğin 39 ve 40 ıncı maddeleri yayımı tarihinde,
29 uncu maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin 5 inci alt bendinin son cümlesi
ve 32 nci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi yayımı tarihinden iki yıl sonra,
diğer hükümleri ise yayımı tarihinden üç ay sonra yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 55 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini (Değişik ibare:RG-24/5/2013-28656)
Gıda,
Tarım ve Hayvancılık Bakanıyürütür.
----------------------------
(1) Bu değişiklik 1/1/2013 tarihinde yürürlüğe girer.
(2) Bu değişiklik 31/12/2013 tarihinde yürürlüğe girer.
(3) Bu değişiklik 31/12/2013 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı
tarihinde yürürlüğe girer.
|
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
|
Tarihi
|
Sayısı
|
18/8/2010
|
27676
|
Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazetelerin
|
Tarihi
|
Sayısı
|
1.
|
6/10/2011
|
28076
|
2.
|
14/8/2012
|
28384
|
3.
|
24/5/2013
|
28656
|
4.
|
15/2/2014
|
28914
|
5.
|
22/7/2015
|
29422
|
Yönetmeliğin eklerini görmek için tıklayınız